Ένα βραβείο για τις νηπιαγωγούς

         Αυτή είναι μία ανάρτηση αφιερωμένη στις/ους συναδέλφους μου στο διαδίκτυο αλλά και σε όλες/ους εκείνες/ους  που δεν έχουν αποφασίσει ακόμα να μοιραστούν μαζί μας τη δουλειά τους και απευθείνετε στο ευρύτερο κοινό. Θέλω, λοιπόν, με αφορμή το κλείσιμο της φετινής χρονιάς να ζητήσω από τους γονείς να σταθούν δίπλα  στους δασκάλους των παιδιών τους, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, στην προσπάθεια που κάνουν εδώ και πολλά χρόνια κάτω από συνθήκες άθλιες, που πλέον έχουν γίνει τριτοκοσμικές, να προσφέρουν στα παιδιά μας αξιοπρεπή εκπαίδευση που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής. Πολλοί το κάνουν με μεράκι, κέφι και δημιουργικότητα άλλοι με λιγότερο. Δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε αυτό το θέμα τώρα. Θέλω, όμως, να γνωρίζετε πως αν λειτουργεί η δημόσια εκπαίδευση σήμερα , αυτό οφείλετε στο φιλότιμο του ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ έλληνα εκπαιδευτικού που αφού απαξιώνεται καθημερινά, αφήνεται να κολυμπάει μόνος του σε έναν ωκεανό σέρνοντας ένα διαλυμένο καράβι που κάνουν κάθε προσπάθεια, πιστέψτε με, να το βουλιάξουν εντελώς.

Ειδικά για τις νηπιαγωγούς που έχουν προσωπικά blog στο διαδίκτυο θέλω να  πω οτι εκτιμώ και σέβομαι τη δουλειά που κάνουν και αποτελούν για μένα πηγή έμπνευσης. Είναι πολύ σημαντικό το οτι προσφέρουν στην κοινότητα των νηπιαγωγών της χώρας μας το καλύτερο σεμινάριο που μπορεί να υπάρξει ποτέ σε σχέση με την real time διδακτική. Την διδακτική δλδ., σε πραγματικές συνθήκες και όχι σε θεωρητικές. Δεν είναι μόνο οι ιδέες, είναι κυρίως ο τρόπος προσέγγισης ενός θέματος και το πως αντιμετωπίζονται τα προβλήματα που προκύπτουν μέσα στην τάξη. Ότι ζητάμε δλδ., από τις επιμορφώσεις και τις σχολικές συμβούλους και σχεδόν ποτέ δεν το έχουμε ή δεν το έχουμε όπως θα το θέλαμε για να έχει νόημα.

Κλείνοντας να πω οτι ο ρόλος της νηπιαγωγού στο σύγχρονο σχολείο είναι καθοριστικός. Εδώ θα μπουν όλες οι βάσεις, γνωστικές, αξιακές, ηθικές και εδώ θα αξιολογηθούν τα προβλήματα που ενδεχομένως προκύψουν αργότερα, ώστε να αντιμετωπιστούν εγκαίρως! Όταν η δουλειά έχει γίνει όπως πρέπει στο νηπιαγωγείο (γι’ αυτό και επιμένουμε σε υποχρεωτική διετή φοίτηση των παιδιών/ αναλογία εκπαιδευτικού παιδιών 1:15/ στήριξη από ειδικούς μέσα στην τάξη των παιδιών με ιδιαίτερες ανάγκες αλλά και των οικογενειών τους/ αξιοπρεπή σχολικά κτίρια και πολλά άλλα) τότε έχουν μπει γερά θεμέλια για έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο.

Και επειδή η νηπιαγωγός, σαν τη σοκολάτα ΙΟΝ, είναι η πρώτη και παντοτινή αγάπη (δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που δεν θυμάται την νηπιαγωγό του:) τα Προσχολικά χαρίζουν το παρακάτω βραβείο σε όλες/ους τις/ους νηπιαγωγούς της διαδικτυακής κοινότητας και όχι μόνο. Κορίτσια και αγόρι :) ευχαριστώ για άλλη μια υπέροχη χρονιά για τη στήριξη και την συμπαράστασή σας. Εύχομαι καλό καλοκαίρι σε  όλους!  

Keep walking

Ξεψαρώσαμε!

        Θα τελειώσω την τελευταία ανάρτηση, διδακτικού περιεχομένου, με αυτά που κάναμε τις τελευταίες μέρες και είχαν να κάνουν με τα ψάρια.

Μιλήσαμε και διαβάσαμε για την ανατομία τους, την τροφή, τους τρόπους προσαρμογής τους στο περιβάλλον της θάλασσας ανάλογα με το είδος, αλλά και τον κύκλο της ζωής τους.

Ετοίμασα για τα παιδιά ένα παιχνίδι στο οποίο έπρεπε να ακολουθήσουν τις οδηγίες που έλεγε η κάθε κάρτα με τη σειρά που δίνονταν. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και η κάθε ομάδα πήρε από μία γυάλα. Στη μέση βρίσκονται δύο στοίβες καρτών, με βάση το επίπεδο δυσκολίας, με οδηγίες. Η μία στοίβα δίνει 5 βαθμούς και η άλλη 10 . Ο παίχτης της κάθε ομάδας επιλέγει κάρτα από την στοίβα που θέλει. Αν ακολουθήσει σωστά τις οδηγίες τότε βάζει στη γυάλα της ομάδας του ένα ψαράκι με τον βαθμό που κέρδισε. Εάν χάσει το ψαράκι το κερδίζει η άλλη ομάδα. Απαγορεύονται οι βοήθειες από συμπαίκτες, ενώ ο κάθε παίχτης δικαιούται να ακούσει την οδηγία σε επανάληψη μία φορά πριν την εκτελέσει.

    

Όταν τελειώσουμε υπολογίζουμε το άθροισμα των ψαριών. Είναι ευκαιρία να κάνετε προσθέσεις με δεκάδες εαν έχετε προχωρήσει στα αθροίσματα.

Και επειδή θέλαμε να δούμε και τα ψάρια ζωντανά, επισκεφτήκαμε ένα ενυδρείο στην Παλαιοκαστρίτσα ( Corfuaquarium).

 

που είχε εκτός από ψάρια και ερπετά

 

τα οποία όχι μόνο αγγίξαμε

αλλά και φορέσαμε!

Εγώ ούτε που το άγγιξα το ζωντανό;).

Ε! αυτή ήταν και η απόδειξη οτι επιτέλους…

               

Τέλος το νηπιαγωγείο για τους περισσότερους από μας. Όμως δεν την γλιτώνουν όλοι. Κάποια ψαράκια που τα βλέπετε με φορά προς τη γυάλα είναι προνήπια και θα ξαναμπούνε μέσα;). Έχετε δρόμο πουλάκια μου ακόμα εσείς!

Λοιπόν,  οι πρωταγωνιστές της φετινής χρονιάς σας αποχαιρετάνε από την μαγική Παλαιοκαστρίτσα (το λινκ είναι για τους ξένους;) με ένα κόσμιο ενσταντανέ  από την παραλία.

(στο μεταξύ λίγο πριν, ο άνθρωπος με τις ξαπλώστρες τραβούσε τα μαλλιά του γιατί οι τουρίστες την έκαναν με “ελαφρά” μόλις έβλεπαν αυτό… )

      Βροχή οι πέτρες στη θάλασσα συνοδευόμενες από πολεμικές ιαχές! Τς τς!   Αγόρια ;)

Keep walking xxx

Φεύγουν τα χρόνια όλα αλλάζουν…όλα

        …όπως λέει και το άσμα. Με τον χρόνο ασχοληθήκαμε εχθές και προσπαθήσαμε να θυμηθούμε στιγμές που ζήσαμε στο νηπιαγωγείο την φετινή χρονιά. Μοιράσαμε το χρόνο σε ένα χαρτόνι σε ΧΘΕΣ- ΣΗΜΕΡΑ –ΑΥΡΙΟ και σκεφτήκαμε που θα τοποθετούσαμε ουσιαστικά και ρήματα όπως, Χριστούγεννα, έτρεξα, θα κολυμπήσω, κάθομαι, απόκριες κτλ.

Μετά είπα στα παιδιά οτι όλες τις φωτογραφίες και τα βίντεο της φετινής χρονιάς θα τα γράψω σε ένα CD για να θυμούνται όλα αυτά που κάναμε. Οπότε  ήταν ευκαιρία να φτιάξουμε και μία θήκη γι’ αυτό.

                                                

 

Φτιάχνετε το μπλέ κομμάτι ξεχωριστά από το γαλάζιο. Αφού κολλήσετε πίσω από το μπλε μία χάρτινη θήκη για cd (αυτές με τη ζελατίνα) κολλάτε το μπλέ κομμάτι επάνω στο γαλάζιο. Όχι φυσικά από την πάνω μεριά για να μπάινει το cd μέσα;). Διακοσμήστε όπως θέλετε.

Και αφού “περιποιηθήκαμε” το παρελθόν, είπαμε να ασχοληθούμε και με το μέλλον. Ζήτησα από τα παιδιά να σκεφτούν και να μου πουν πως φαντάζονταν τον εαυτό τους σε 20 χρόνια από τώρα. Τι θα έχουν καταφέρει να κάνουν; Που θα βρίσκονται; Κατέγραψα τις σκέψεις όλων  στον υπολογιστή και αφού τις εκτυπώσαμε και τις κόψαμε ( θα μείνετε με την απορία, μαμάδες που έχετε ήδη μεγενθύνει την εικόνα…λυπάμαι είναι top secret),

τις κλείσαμε  με σιλικόνη μέσα στο κέλυφος ενός μυδιού. Του βάλαμε και ένα κορδόνι

για να ταξιδέψει με ασφάλεια μαζί μας στο μέλλον τα επόμενα 20 χρόνια, οπότε και θα ανοιχτεί;).

Εύχομαι στα παιδιά μου, αλλά και σε όλα τα παιδιά να είναι πάντα γερά και να ταξιδεύουν στη ζωή αντιμετωπίζοντάς την με τη σοβαρότητα που της πρέπει. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Keep walking xxx

Στο κάμπινγκ

Το σημερινό μας θέμα ήταν η κατασκήνωση. Νωρίς το πρωϊ η κ. Χριστίνα έβαλε μπρος για να ετοιμάσει παγωτό μπανάνα με την παγωτομηχανή της. Χριστινάκι, σ’ ευχαριστούμε πουλίμ. Μας έφτιαξες τη μέρα!

Και ενώ περιμέναμε να γίνει, στήσαμε στην αυλή του σχολείου μας μια σκηνή με όλα τα κομφόρ;) Όσοι από σας τώρα το βλέπετε για παράπηγμα…ε τί ναπω! Είστε τουλάχιστον κακεντρεχείς!

Συζητήσαμε για τις κατασκηνωτικές μας εμπειρίες και μετά χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες κατασκηνωτών-μπλέ/κίτρινοι/κόκκινοι  (3 νήπια και 1 προνήπιο στην κάθε ομάδα). Η κάθε ομάδα έπρεπε να πάει στο μαγαζάκι με τα είδη κάμπιγκ που το διαχειρίζονταν άλλα προνήπια και να αγοράσουν τρία αντικείμενα για την κατασκήνωση. Οι μαγαζάτορες τους έδιναν την απόδειξη που επάνω είχε μισογραμμένα τα αντικείμενα με την τιμή τους, καθώς και έναν τιμοκατάλογο με όλα τα προϊόντα του μαγαζιού. Τα τρία νήπια της ομάδας έπρεπε να βρουν τα αντικείμενα της απόδειξής τους από τον τιμοκατάλογο, να αντιγράψουν σωστά τις λέξεις και μετά με τη βοήθεια του άβακα να υπολογίσουν το σύνολο του ποσού που ξόδεψαν και να το γράψουν στην απόδειξη.Αφού τελείωναν θα έπρεπε να δώσουν την απόδειξη στο προνήπιο της ομάδας τους, και εκείνο να τρέξει γρήγορα να τσουλήσει από την τσουλήθρα, να ετοιμάσει τα ξύλα για την φωτιά χρησιμοποιώντας τρία τουβλάκια του χρώματος της ομάδας του και να υψώσει το σημαιάκι φωνάζοντας : “έτοιμοι” Κερδισμένοι οι κατασκηνωτές  που τελείωναν γρήγορα μεν, με σωστή απόδειξη δε:).

                                

 

 

Και αφού κουραστήκαμε για να΄”στήσουμε” την κατασκήνωσή μας έπρεπε να απολαύσουμε το αποτέλεσμα των κόπων μας.

Ξυπόλητοι όλοι στη σκηνή…

φάγαμε το παγωτάκι μας που είχε ετοιμαστεί…

και ακούσαμε την περιπέτεια του “Τριγωνοψαρούλη εναντίον του μεγάλου καραχαρία”. Μια ιστορία για την διαφορετικότητα, τη συνεργασία, τους δυνατούς και τους αδύναμους.

(τα τουβλάκια δεξιά είναι η εστία της φωτιάς που ανάψανε έξω από τη σκηνή;).

Και κάπως έτσι πέρασε και η σημερινή ημέρα μας. Keep walking xxx

Εν περιλήψει…

         Ξαφνικά δεν προλαβαίνω ούτε το όνομά μου να θυμηθώ. Αυτό συνοψίζει όλα εκείνα που έγιναν το προηγούμενο διάστημα απουσίας και που ορισμένα από αυτά βρίσκονται ακόμα σε ισχύ. Και, λοιπόν οι πρόβες της καλοκαιρινής γιορτής ολοκληρώθηκαν, τα σκηνικά και τα φουτουριστικά αξεσουάρ ετοιμάστηκαν (βλ., καρπουζοκαπέλο),

οπότε και περιμένουμε την άλλη εβδομάδα να φτάσει στο τέλος της με δόξες και τιμές και η φετινή σχολική χρονιά;). Το θέμα του θεατρικού μας; “Χάθηκε το καλοκαίρι” (ευχαριστούμε Ελενάκι). Πιστέψτε με ουδεμία σκοπιμότης υπήρξε δια την επιλογήν;).

Ωστόσο, να, μερικές από τις δραστηριότητες που κάναμε το τρέχον διάστημα (εκτός από τις πρόβες).

Μιλήσαμε για τα ηλιοτρόπια με αφορμή το τρυφερό παραμύθι  του Τριβιζά

και φτιάξαμε μερικά για να στολίσουμε την τάξη μας μια και φορέσαμε σιγά σιγά τα καλοκαιρινά μας. Τα κα-λο-και-ρι-νΑΑΑ μας λέω!

Κάναμε μια επαναληψούλα στην ΑΒήτα αντιστοιχίζοντας τα κεφαλαία με τα πεζά γράμματα.

Τα γράμματα είναι στην ουσία ξύλινα κομματάκια scrabble τα οποία αγόρασα πριν δύο χρόνια αρκετά φτηνά στο ebay με το αγγλικό ΑΒητο επάνω και έκανα με ντεκουπάζ τα ελληνικά γράμματα. Έχω φτιάξει τρία σετ της ελληνικής ΑΒήτας κεφαλαία,  πεζά και τόνους και θα φτιάξω και άλλα γιατί βοηθάνε σε αρκετές δραστηριότητες. Στην ελληνική αγορά δεν βρήκα κάτι ανάλογο. Εαν υπάρχει, σε τιμή τέτοια που να μην προκαλεί γέλια παρακαλώ ενημερώστε με.

Πριν κλείσω, θα σας γράψω για κάτι παλιό αλλά και για κάτι νέο.

Αξιόλογη, φρέσκια και δημιουργική είναι η δουλειά του Παύλου στο Έκτη…και Απίθανοι! Το λες και sequel το μπλογκ του μια και παλιότερα είχε το Πέμπτη και καλύτεροι 1 ; 2; Θα σας γελάσω. Έχω χάσει και το μέτρημα με τόσα μπλογκ που έχει φτιάξει το άτομο. Ωραία, εντάξει, είναι για παιδιά της έκτης αλλά πρώτον μου αρέσει ο τρόπος της δουλειάς του, δεύτερον κάποιοι από εσάς σίγουρα έχουν παιδιά σε αυτή την ηλικία(εμένα μην με κοιτάτε είμαι ακόμα μικρή:) και τρίτον είναι από την Κέρκυρα:).

New kid on the blog-osfaira, είναι από την άλλη το Χριστινάκι και μας υπόσχεται Teaching therapy. Θα ζήσω γιατρέ μου; Καλή αρχή κοπελιά!

Παιδιά μου αυτά τα λίγα προλαβαίνω, μέχρι νεοτέρας…Keep walking xxx