Φαντάζομαι οτι οι περισσότερες/οι γνωρίζετε τον μύθο του καλού και του κακού λύκου. Αν όχι ρίξτε μια ματιά στο σχετικό βίντεο.
Σκέφτηκα, λοιπόν, οτι ο μύθος αυτός θα γινόταν ένα υπέροχο εργαλείο αξιολόγησης της συμπεριφοράς στην τάξη με βάση του κανόνες που ήδη συζητήσαμε.
Ο παππούς ινδιάνος, που λέτε, έφτιαξε έναν πίνακα με τα ονόματα όλων των παιδιών της τάξης μας χωρισμένο στις 4 (ή 5) εβδομάδες του μήνα και σε αυτόν καταγράφουμε στο τέλος της ημέρας μόνο εκείνους που τάισαν τον καλό λύκο (είχαν σωστή συμπεριφορά με βάση τους κανόνες τηςτάξης). Αρχικά το κάθε παιδί παίρνει το (πλαστικοποιημένο)φαγητό/μανταλάκι που γράφει επάνω το όνομά του
και συζητάμε όλοι μαζί εαν τάισε τον καλό ή τον κακό λύκο. Το παιδί τοποθετεί αντίστοιχα το μανταλάκι του σε μία από τις παρακάτω εικόνες.
Όποιος έχει ταίσει τον καλό λύκο, κερδίζει μία γραμμή στον πίνακα του παππού ινδιάνου. Για τον κακό λύκο δεν παίρνουμε γραμμές. Στο τέλος του μήνα μετράμε τις γραμμές των παιδιών και εκείνος που έχει τις περισσότερες (εαν είναι πολλοί κληρώνονται) φοράει το ινδιάνικο καπέλο της τάξης και γίνεται αρχηγός μας για μια ολόκληρη ημέρα. Εάν θέλετε μπορείτε να κάνετε την επιβράβευση συντομότερα (εβδομαδιαίως).
Με τον τρόπο αυτό, τα παιδιά καταννοόυν οτι το καλό και το κακό υπάρχει εν δυνάμει μέσα σε όλους και οτι θα πρέπει να δουλεύουμε καθημερινά με τον εαυτό μας για να “βοηθάμε” το καλό να νικάει. Άρα κανένας δεν είναι κακός. Αλλά ακόμα και αν η συμπεριφορά του είναι άσχημη μπορεί ο ίδιος να βοηθήσει τον εαυτό του να την αλλάξει. Να γίνει ένας σούπερ ήρωας του εαυτού του;). Ζητήστε από τα παιδιά να τοποθετούν μόνα τους το μανταλάκι στους λύκους ακόμα και στον κακό λέγοντας οτι “σήμερα ο κακός λύκος τα κατάφερε, αύριο θα προσπαθήσεις με περισσότερη δύναμη να τον κερδίσεις”. Άλλωστε η αποδοχή είναι το πρώτο βήμα για να αλλάξει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά.
Εσείς ποιoν λύκο ταίσατε σήμερα; Keep walking xxx