Βασιλόπιτα για μικρούς και μεγάλους.

          

Την παρακάτω συνταγή για βασιλόπιτα την έκανα πρώτη φορά πέρυσι. Είναι πολύ εύκολη και αρέσει στα παιδιά τρελλά! Δεν φουσκώνει πολύ σαν μια κλασική βασιλόπιτα είναι, όμως, νόστιμη. Δεν θυμάμαι, επίσης, αν την είχα δει στη Βέφα ή σε κάποια άλλη εκπομπή (μικρό το κακό:).

ΥΛΙΚΑ
3 1/2 κούπας αλέυρι
1/3 κούπας ζάχαρη
1 κ.γ αλάτι
1 κούπα γάλα χλιαρό
2 κ.σ βούτυρο λιωμένο
1 αυγό και 1 κρόκο (το ασπράδι φυλάξτε το θα το χρειαστούμε)
1/2 κούπα ζάχαρη
1 κ.σ κανέλα
1/2 κούπα καρύδια χοντροκομμένα
1/3 κούπας βούτυρο μαλακό
κερασάκια γλασέ κομμένα ή ρόδι ή αποξηραμένα φρούτα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε ένα μπώλ ανακατεύουμε αλεύρι-μαγιά-ζάχαρη-αλάτι. Στη συνέχεια ανοίγουμε μια λακουβίτσα στη μεση και (όχι δεν πέφτουμε μέσα) ρίχνουμε γάλα-βούτυρο λιωμένο-1 αυγό και 1 κρόκο. Σταδιακά από τα τοιχώματα του μπώλ ενσωματώνουμε το αλέυρι στο υγρό μείγμα ώσπου να γίνουν όλα ένα ομοιογενές μαλακό ζυμάρι. Το σκεπάζουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε να ξεκουραστεί 5’.
Μετά ανακατεύουμε καρύδια-ζάχαρη-κανέλα.
Παίρνουμε το ζυμάρι και το χωρίζουμε σε 3 μπάλες. Θα τις ανοίξουμε όλες σε χοντρά φύλλα στρογγυλλά με διάμετρο 30εκ. περίπου.
Σε αντικολλητικό στρογγυλό ταψί βάζουμε το πρώτο φύλλο, το αλοίφουμε παντού με μαλακό βούτυρο και το ραντίζουμε με το μείγμα των καρυδιών. Συνεχίζουμε από πάνω με το δεύτερο φύλλο--->βούτυρο--->καρύδια. Τελειώνουμε με το τρίτο φύλλο. Δεν το αλοίφουμε απλά τοποθετούμε στη μέση ένα πιατάκι ελληνικού καφέ και με κοφτερό μαχαίρι κόβουμε από κει που τελειώνει το πιατάκι μέχρι το χείλος του ταψιού 16 κομμάτια γύρω γύρω. Μετά πιάνουμε το καθένα από αυτά και το στρίβουμε 3 φορές (το βιδώνουμε:). Μην ξεχάσετε στο σημείο αυτό να βάλετε μέσα το φλουρί. Και επειδή ούτε εγώ καταλαβαίνω τί λέω, ιδού η φετινή προσπάθεια:

 

Ύστερα βγάζουμε το πιατάκι (εγώ στο σημείο αυτό το διακοσμώ στη μέση με κερασάκια ή ρόδι ή αποξηραμένα φρούτα ο,τι έχω τέλος πάντων) και το αφήνουμε σκεπασμένο με μεμβράνη να διπλασιαστεί σε μέγεθος 15’-40’ πέρίπου.
Μόλις “ανέβει” παίρνουμε το ασπράδι (που σας είπα να φυλάξετε στα υλικά) που το έχουμε ανακατέψει με μια κουταλιά ζάχαρη και αλοίφουμε όλη τη βασιλόπιτα.
Μετά φούρνο στους 180, αέρα, μεσαία σκάλα, για 25’.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό:


Άντε βρε! Και του χρόνου να είμαστε καλά! Μέχρι τότε Keep Walking xxx.

Έυχομαι σε όλους χαρούμενα Χριστούγεννα με τις οικογένειες

 σας ή και μόνοι σας  (μερικές φορές είναι και καλύτερα,

 λίγο κρασάκι, καμιά ταινιούλα…δε βαριέσαι…

μέρα είναι κι αυτή θα περάσει:).

Από μένα Keep Walking xxx

Update (ελληνιστί “ενημέρωση”) απουσίας.

Χμμμ….χαθήκαμε για λίγο είναι γεγονός, αλλά μια η γιορτή 

του σχολείου που αμέσως μετά τη λήξη της με οδήγησε σε 

λήθαργο δύο ημερών με διακοπές για δουλειά τα πρωϊνά 

και μια η  παρασκευή γλυκών για το σπίτι με το μικρό μου,

 ε, δεν μου άφηνε χρόνο για τίποτε άλλο.

Σας παραθέτω μια μικρή γευση από την άκρως 

“Χριστουγεννιάτικη” εβδομάδα μου: 

Μικρά χεράκια…

…που προκαλούν μεγάλο χάος και…

ΥΠΕΡΟΧΑ ΓΛΥΚΑΚΙΑ:)

“Ιn the spirit of Christmas” μανό ή όζα (για τις Βόρειες φίλες:).

Και μερικές φωτογραφικές στιγμές από την

 Χριστουγεννιάτικη Κέρκυρα.

(Η μουσική είναι παντού)

Αυτά από μένα. Keep walking ladies (and gents?) xxx

Ταρανδοσακούλες

 

 

Ok, λοιπόν, οι χαρτοσακούλες είναι συνηθισμένο υλικό για κατασκευές στο Νηπιαγωγείο. Όμως γίνονται τόσο ωραίες:). Τέτοιες χρησιμοποιήσαμε και εμείς φέτος για να φτιάξουμε τις ΤΑΡΑΝΔΟΣΑΚΟΥΛΕΣ μας που θα χρησιμεύσουν για να βάλουμε μέσα όλες τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές μας.

                                                                                    

Τις σακούλες αυτές τις βρίσκεται σε καταστήματα που έχουν είδη για συσκευασίες (κουτιά, κορδέλες, σακούλες, χαρτιά περιτυλίγματος, είδη για κατασκευή μπομπονιέρας κ.α). Εγώ τις αγόρασα 0,20 τη μία, ίσως να τις βρείτε και φθηνότερα.

Για το πατρόν πατήστε εδώ.

Παρακάτω, είναι τα γύψινα ελατάκια που φτιάξαμε με καλούπια και στόλισαν τα παιδιά με ασημόσκονες και χιόνι.             

Αυτά και για σήμερα, από μένα…Keep walking. xxx

Απεργείτε;

Το σκέφτηκα περισσοτερο από κάθε άλλη φορά. Όχι μόνο γιατί θα μου λείψουν τα 60 ευρώ αλλά κυρίως γιατί νιώθω ΗΛΙΘΙΑ. Αυτή η μονοήμερη απεργία δεν μου φτάνει. Είναι κάτι σαν στάχτη στα μάτια. Νιώθω πως θα πρέπει να γίνει κάτι πιο δραστικό (και δεν εννοώ να κάψουμε τη Βουλή:) και πως κάτι τέτοιο δεν το υποκινεί κανείς.
Τι γίνεται ρε παιδιά; Γιατί όλοι σιωπούν; Ξαφνικά νιώθω σαν ένα παιδί που μόλις έκανε μια ζημιά και δεν το είδε κανείς. Και αυτό τι κάνει; Περιμένει. Αν το μάθουν και το τιμωρήσουν θα αντιδράσει, θα φωνάξει, θα κλάψει. Αν δεν το μάθουν ή δεν το τιμωρήσουν θα καταπιεί την ενοχή του, και θα “κάνει την πάπια”. Τι περιμένουμε και δεν αντιδράμε μαζικά και ουσιαστικά σε αυτό που συμβαίνει; Νιώθει κανείς από μας ενοχή για τα χρήματα που παίρνει; Η απλά φοβόμαστε μήπως μας θυμηθούν και μας “πετσοκόψουν” κι άλλο.
Ας είναι και μία μέρα. θα απεργήσω “για τη φουκαριάρα τη συνείδησή μου” και γιατί σιχάθηκα στην κυριολεξία να ακούω: “τα παιδιά είναι η ελπίδα”. Είναι ό,τι πιο φυγόπονο και “βολικό” ακούγεται τα τελευταία 30 χρόνια σ’αυτή τη χώρα. Ναι κύριοι της εκάστοτε εξουσίας, είναι η ελπίδα αλλά αυτό δεν σημαίνει πως εσείς δεν έχετε υποχρεώσεις απέναντι σ’ αυτά τα παιδιά. Αυτό θα πρέπει να διεκδικήσουμε. ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ. Το έχουμε καταλάβει; Μας χ ρ ω σ τ ά ν ε!
Τί; Να μην φωνάζω δυνατά και μας ακούσουν; Λέτε να μας κόψουν το εξωδιδακτικό;;; Τότε, Keep walking, αλλά ξέρετε…σιωπηλά.

Κάντο όπως… (Παιχνίδι γλώσσας)

…τη Μαρίνα από το ΠΕΡΙ...ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ.

Σκέφτηκα να ξεκινήσω μια ενότητα,την “Κάντο όπως…”, όπου κατά διαστήματα θα σας παρουσιάζω ιδέες συναδέλφων που διατηρούν τη δική τους σελίδα στο διαδύκτιο και φτιάχνουν μερακλίδικα πραγματάκια από τα οποία μπορούμε να εμπνευστούμε όλοι.
Μια τέτοια ιδέα είναι και αυτή της Μαρίνας για ένα παιχνίδι γλώσσας που έφτιαξε για τα Χριστούγεννα, το οποίο όμως μπορεί να χρησιμοποιηθεί όλο το χρόνο σαν εργαλείο για τη γωνιά της ανάγνωσης-γραφής ανεξάρτητα από τις θεματικές μας.
Εμπνεόμενη, λοιπόν, από την εξαιρετική της δουλειά έφτιαξα κάτι ανάλογο για τη δική μου τάξη που είναι σαν κατασκευή πιο εύκολο και σας το παρουσιάζω:


Τα γράμματα είναι κολλημένα σε φακέλους τους οποίους έτυχε να έχω στο σπίτι και αξιοποίησα έτσι. Και επειδή πάντα σκέφτομαι πώς ένα εργαλείο δουλειάς θα μπορούσε να γίνει πιο ανθεκτικό ( μια και το συγκεκριμένο, ζήτημα είναι να με “βγάλει” δύο χρονιές) ήδη σκέφτομαι να το φτιάξω με ύφασμα. Μαρίνα σ’ ευχαριστώ για την ωραία δουλειά σου. Απλά Keep…walking!

Χριστουγεννιάτικη κάρτα: “Το νηπιαγωγείο μας”

 

Μπρρρ…κρυώνει κανείς;
Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ το λατρεύω το κρύο και γενικά το Βορειά. Σου δίνει ρε παιδί μου την (ψευδ:)αίσθηση της καθαριότητας, διώχνει αυτή τη θολούρα και το μικρόβιο που υπάρχει στην ατμόσφαιρα. Θα μου πεις αυξάνει και την τάση για κατανάλωση φαγητού. Δε βαριέσαι, ας είμαστε τον υπόλοιπο καιρό εγκρατείς (άκουσα γέλια από κάπου;). Άλλωστε το κρύο έχει καταντήσει να αποτελεί μοναδικό φαινόμενο για τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Ζεστό καφεδάκι, λοιπόν, Κυριακή πρωί και είπα να ποστάρω την φετινή μας Χριστουγεννιάτικη κάρτα.
Απλά πράγματα: κάνσον-τούβλο, κάνσον-κεραμμύδι, κάνσον πράσινο (του ελάτου) και κάνσον κόκκινο ή αλλιώς ό,τι έχει ο καθείς. Τα παιδιά κόβουν τα πάντα (εμείς τα έχουμε προσχεδιάσει) και τα κολλάμε όλοι μαζί. Εγώ πάντα φτιάχνω μια δική μου κατασκευή την ίδια στιγμή με τα παιδιά και έτσι ξέρουν με ποιά σειρά θα κολλήσουν το καθετί. Το κομμάτι της πόρτας το έχω τσακίσει εγώ πριν το κολλήσουν τα παιδιά. Μόλις κολλήσουμε όλα τα κομμάτια “αλατίζουμε” με χιόνι. Εκτυπώνουμε μια ομαδική φώτο των παιδιών σε μέγεθος μικρότερο της πόρτας, την κολλάμε στο άνοιγμά της και τέλος δίνουμε στα παιδιά να γράψουν ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ έξω από την πόρτα.
Αυτή η κατασκευή μπορεί να αποτελέσει τη βάση για να στολίσετε την κάρτα όπως εσείς θέλετε. Όρεξη να ’χετε…Φιλιά από μένα και Keep walking!

Όταν κλαίει ένα παιδί...

Έχει μερικές μέρες τώρα που σκέφτομαι τί ακριβώς να πω στους γονείς που θα 'ρθουν στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας. Ξέρετε, ο "Χριστουγεννιάτικος λόγος". Μια συνομιλία με μια συνομήλικη μαμά σήμερα το πρωϊ και ένα παραμύθι στο τέλος της ημέρας που διάβασα στα παιδιά με βοήθησαν στο να καταλήξω.

Η μαμά μετά από μία συζήτηση που κάναμε για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα τώρα, φανερά αγχωμένη και φοβισμένη, μου δήλωσε: " τι να κάνουμε; Ας φάνε κι αυτά (εννοώντας τα παιδιά) ψωμί κι ελιά". Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Μπροστά μου στεκόταν ένας νέος άνθρωπος που είχε αποφασίσει να γίνει συνένοχος (λόγω φόβου και ανασφάλειας) στον "βιασμό" του μέλλοντος αυτών των παιδιών.

Την ίδια μέρα διάβασα στα παιδιά το¨"Αγιοβασιλάκι" Μια ωραία ιστορία της Ρένας Ρώσση-Ζαϊρη που μιλάει για ένα άτακτο 5χρονο αγόρι που κλέβει το έλκηθρο του Άη Βασίλη και στη λαχτάρα του να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά τα κάνει όλα θάλασσα. Τα παιδιά του κόσμου βάζουν τα κλάματα και τότε έρχεται ένας άγγελος να φτιάξει τα πράγματα,γιατι σύμφωνα με την ιστορία όταν κλαίνε τα παιδιά η γή σταματάει να γυρίζει.

Θα ζητήσω, λοιπόν, από τη φοβισμένη γενιά μου, να κοιτάξει καλά τα μουτράκια που θα εμφανιστούν πάνω στη σκηνή και να συνειδητοποιήσει πως δεν έχει το δικαίωμα να βάλει τέλος στα όνειρα αυτών των παιδιών πριν καν αυτά αρχίσουν. Πως πρέπει να τα ενθαρρύνει συνεχώς να αναπτύσσουν τα ταλέντα και τις ικανότητές τους ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Πως πρέπει να παλεύει για να διατηρούνται τα χαμόγελα τους ζωντανά και αληθινά. Γιατί έτσι...και ΜΟΝΟ ετσι η γη δεν θα σταματήσει να γυρίζει!

Από μένα..keep walking xxx

Κατασκευή: Ημερολόγιο “φεγγάρι-αστέρια”

                                            
Ωραίααα……δύο εβδομάδες περίπου πριν να κλείσουν τα σχολεία και ξεκινάμε τις Χριστουγεννιάτικες κατασκευές μας. Το παραπάνω, λοιπόν, είναι το φετινό μας ημερολόγιο. Εάν θέλετε το πατρόν γι’ αυτό θα το βρείτε εδώ.
Εάν πάλι θέλετε να δείτε πως γίνεται η κατασκευή αυτή απλά δείτε το παρακάτω βιντεάκι.

Φιλιά σε όλους και Keep Walking…xxx.

"Φτιάχνω κουλουράκια με τα δυο χεράκια"

         
                                  
                             1. Ζαχαρένια κουλουράκια  
                                        (για 36 κομμάτια)                               
                              
Υλικά:
3 φλ. (390γρ.) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 κ.γλ. αλάτι
1 κ.γλ baking soda
1 φλ. (227 γρ.)ανάλατο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου.
1 φλ. (200 γρ) άσπρη ζάχαρη
2 μεγάλα αυγά
2 κ.γλ φυσική βανίλια (ξέρετε αυτή που είναι σαν μαύρο κορδόνι που το ανοίγετε στη μέση και βγάζετε τα σποράκια. Εάν δεν βρείτε χρησιμοποιείστε βανιλίνη.)
Υλικά για το γλάσο:
2 ασπράδια αυγών (μεγάλα)
2 κ.γλ φρέσκο χυμό λεμονιού
3 φλ. (330 γρ.) ζάχαρη άχνη
Χρώμα για φαγητά/γλυκά

Κουλουράκια (εκτέλεση): Σε ξεχωριστό μπολ αναμείξτε αλεύρι, αλάτι και baking soda. Στο μπολ του μίξερ χτυπάμε βούτυρο με ζάχαρη ώσπου να γίνει ελαφρύ και αφράτο το μείγμα (περίπου 3-4 λεπτά). Προσθέτουμε τα αυγά και τη βανίλια και χτυπάμε πάλι. Τέλος ρίχνουμε το μείγμα με το αλεύρι και χτυπάμε πάλι ώσπου να γίνει μια λεία ζύμη . Χωρίζουμε τη ζύμη στη μέση και την τυλίγουμε με πλαστική μεμβράνη. Τη βάζουμε στο ψυγείο για 1 ώρα ή και για όλο τη νύχτα. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 177°C και βάζουμε αντικολλητικό χαρτί σε 2 ταψιά. Βγάζουμε το ένα κομμάτι ζύμης από το ψυγείο και σε αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγουμε φύλλο 1εκ. περίπου. Κόβουμε με το κουπάτ τα κουλουράκια στα σχέδια που θέλουμε, τα βάζουμε στο ταψί και αφήνουμε τα αφήνουμε στο ψυγείο για 10-15’ για να κρυώσει η ζύμη. Αυτό θα εμποδίσει τα κουλούρια μας να απλωθούν και να χάσουν το σχήμα τους κατά τη διάρκεια του ψησίματος. Τα ψήνουμε για 8-10’ (ανάλογα με το μέγεθός τους), στη μεσαία σκάλα του φούρνου, ώσπου οι άκρες τους να αρχίσουν να γίνονται καφέ. Όταν τα βγάλουμε από το φούρνο τα αφήνουμε να κρυώσουν για λίγο στο ταψί και στη συνέχεια τα μεταφέρουμε σε μια σχάρα για να κρυώσουν και από κάτω. Μόλις κρυώσουν τα στολίζουμε με το γλάσο που έχουμε φτιάξει (μπορούμε να βάλουμε και διάφορα κουφετάκια πολύχρωμα/ κομματάκια σοκολάτας ή ότι άλλο βρούμε στο σούπερ-μάρκετ). Πριν τα αποθηκεύσουμε αφήνουμε το γλάσο να παγώσει καλά (πράγμα που μπορεί να πάρει κάποιες ώρες). Αν δεν θέλουμε να τα ψήσουμε αμέσως μπορούμε να τα διατηρήσουμε στην κατάψυξη για αρκετές μέρες τοποθετώντας σειρές από αντικολλητικό χαρτί ανάμεσά τους και βάζοντάς τα σε ένα αεροστεγές τάπερ. Γλάσο (εκτέλεση). Στο μπολ του μίξερ χτυπάμε τα ασπράδια του αυγού με το χυμό λεμονιού. Στη συνέχεια χαμηλώνουμε την ένταση του μίξερ αρκετά και προσθέτουμε την άχνη ζάχαρη μέχρι να έχουμε ένα ομοιογενές και λείο μείγμα. Εάν θέλουμε το χρωματίζουμε με χρώμα για γλυκά. Το γλάσο θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί αμέσως ή να το τοποθετήσετε σε ένα αεροστεγές δοχείο γιατί αν εκτεθεί στον αέρα σκληραίνει. Γενικώς κάθε φορά που δεν το χρησιμοποιείτε να το σκεπάζεται με διαφανή μεμβράνη.

(Από τα βιβλία:
-Pappas, Lou Seibert. 'the Christmas Cookie Book'. Chronicle Books. New York: 2000.
-Yard, Sherry. 'The Secrets of Baking'. Houghton Mifflin Company. New York: 2003. )
           
              2. Χριστουγεννιάτικες τάρτες από τη Φινλανδία     
 
Υλικά:
200 γρ. μαλακό βούτυρο
250 γρ. αλεύρι
0,10 λτ. νερό κρύο
1 κουταλάκι ξύδι
1 αυγό
Mαρμελάδα δαμάσκηνο (ή όποια άλλη αρέσει στα παιδιά)            

Βάζουμε σ' ένα μπολ το αλεύρι, το βούτυρο, το νερό, το ξύδι και τα ζυμώνουμε με τα χέρια	Πλάθουμε τη ζύμη σε μπάλα και την αφήνουμε σε δροσερό μέρος για 1 ώρα
Σ' ένα τραπέζι πασπαλίζουμε λίγο αλεύρι και απλώνουμε τη ζύμη με τον πλάστη. Χωρίζουμε τη ζύμη σε 4 κομμάτια και ανοίγουμε καθένα απ' αυτά σε πάχος 1/2 εκ.	Κόβουμε τετράγωνα 7x7 εκ. και βάζουμε στο κέντρο κάθε τετραγώνου μια κουταλιά μαρμελάδα
Χωρίζουμε τις άκρες κάθε τετραγώνου με μαχαίρι	Πιάνουμε τις άκρες μαζί και τις φέρνουμε στο κέντρο, έτσι ώστε να μοιάζει η τάρτα με ανεμόμυλο
Κολλάμε τις άκρες με λίγο νερό	Κτυπάμε το αυγό και
αλείφουμε την επιφάνεια	βουτυρώνουμε ένα ταψί και τοποθετούμε μέσα τις τάρτες
βάζουμε το ταψί στο φούρνο σε 250ο C για 30 λεπτά	ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

(Από το βιβλίο Οι μικροί μάγειροι : συνταγές απ' όλο τον κόσμο για αγόρια και κορίτσια της unicef)
Η δεύτερη συνταγή έχει πολύ ωραίες εικόνες τις οποίες εκτυπώνοντας μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σαν εποπτικό υλικό για να δουλέψετε τη συνταγή με τα παιδιά. (π.χ δραστηριότητα χρονικής διαδοχής).
Από μένα Keep Walking…xxx

Χριστουγεννιάτικες γιορτές…έλεος!

Αυτό που γίνεται κάθε χρόνο με τις γιορτές στο Νηπιαγωγείο είναι πραγματικά απάνθρωπο και επιεικώς αντιπαιδαγωγικό. Επιτέλους με κάποιο τρόπο θα πρέπει να μπεί ένα τέλος ώστε να μην καταλήγουν
οι νηπιαγωγοί να είναι κάπως έτσι-----> 
και τα παιδιά κάπως έτσι----->
Δεν λέω, ωραία τα Χριστούγεννα. Και ποιός δεν τα λατρεύει όμως πιστεύω πως υπάρχουν τρόποι να γίνει η εορταστική αυτή περίοδος ευχάριστη για όλους και να έχει νόημα παιδαγωγικό - και όχι μόνο - για τα παιδιά. Δεν θα ήταν καλύτερα αν οργανώνονταν δραστηριότητες σαν αυτές που ούτως η άλλως κάνουμε τα Χριστούγεννα, όπως το να φτιάξουμε κουλουράκια , να στολίσουμε το δέντρο και την τάξη, να επισκεφτούμε το τοπικό Γηροκομείο για να πούμε τα τραγούδια που μάθαμε και να δωρίσουμε ζωγραφιές στις οποίες να συμμετέχουν και οι γονείς; Να ετοιμάσουμε γονείς και παιδιά από κοινού ένα Χριστουγεννιάτικο παζάρι με κατασκευές που θα έχουμε φτιάξει όλοι μαζί και τις οποίες θα πουλήσουμε για να μαζέψουμε χρήματα που θα δοθούν σε κάποιο ίδρυμα;
Τα Χριστούγεννα είναι καταπληκτική ευκαιρία να έρθουν τα παιδιά πιο κοντά στα συναισθήματά τους, να δουν οι γονείς  τα παιδιά τους πως λειτουργούν σε μια οργανωμένη εξωοικογενειακή ομάδα και γενικά να ανοιχτεί το Νηπιαγωγείο προς τα “έξω”. Όμως η προετοιμασία μιας γιορτής είναι κουραστική και χρονοβόρα. Δεν χωράνε όλα τα παραπάνω μαζί ΚΑΙ η γιορτή μέσα σε αυτόν τον “έρμο Δεκέμβριο”. Και άλλωστε “εκπαιδεύσαμε” τους γονείς να περιμένουν τη γιορτή για να αποθανατίσουν μία 3λεπτη, τις περισσότερες φορές, εμφάνιση του παιδιού! Μόνο η κατάργησή τους με νόμο θα μπορέσει να αλλάξει το καθεστώς αυτό…και πάλι δεν είμαι σίγουρη.
Συγνώμη δια το παραλήρημα όμως θεωρώ πως όπως πολλά, έτσι και αυτό το κομμάτι στην εκπαίδευση είναι αναχρονιστικό. Τουλάχιστον με τον τρόπο που λειτουργεί τώρα. Όπως και να ‘χει Keep Walking…xxx:)

" Το τραγούδι του Χειμώνα"

Μπήκε και ο χειμώνααααας :) Καλό μήνα και καλές γιορτές να έχετε.
Φυσικά καλωσορίσαμε την νέα εποχή και στο σχολείο κυρίως μέσα από βιβλία που ξεφυλλίσαμε και εικόνες που είδαμε στο διαδίκτυο. Τα παιδιά μίλησαν για τις εμπειρίες που έχουν για την εποχή και φυσικά μάθαμε το " τραγούδι του Χειμώνα"  το οποίο  είναι μια διασκεδαστική για τα παιδιά εισαγωγή  στον κόσμο των γραμμάτων (φωνηέντων για την ακρίβεια) και των ήχων τους.
Αρχικά διάβασα δείχνοντας στα παιδιά το τραγούδι 2-3 φορές. Μετά παίξαμε με τους ήχους των γραμμάτων. Παρατηρήσαμε πως γίνεται το στόμα μας όταν φωνάζουμε τα γραμματάκια αυτά και πότε στη ζωή μας βγάζουμε ανάλογους ήχους. Έφτιαξα καρτέλες με τα φωνήεντα τις οποίες αραδιάσαμε στη μοκέτα. Ένα παιδί σηκωνόταν κάθε φορά, του διαβάζαμε μια στροφή από το τραγούδι και προσπαθούσε να μαντέψει ποιό ήταν το γράμμα στο οποίο αναφερόταν. Να και μια εικόνα από το εποπτικό υλικό που έφτιαξα για αυτή τη δραστηριότητα:

Εάν θέλετε το ποιηματάκι αυτό πατήστε εδώ.
Keep walking...xxx