Όταν τα κλάματα έχουν τελειώσει και τα παιδιά αρχίζουν να συνειδητοποιούν οτι “μωρέ, τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα στο νηπιαγωγείο” το αμέσως επόμενο βήμα είναι να ορίσουμε το επιτρεπόμενο “level” ήχου στην τάξη για να μην καταλήξουμε έτσι:
Μια καλή συμβουλή είναι να υιοθετήσουμε εμείς μια χαμηλής έντασης φωνή από την αρχή και να παραμείνουμε πιστή σε αυτήν. Το έχω δει να συμβαίνει στην πράξη με συνάδελφο που εκ φύσεως ήταν ηπίων τόνων. Οπότε το ίδιο στυλ πέρασε και στα παιδιά της. Χμμμμ…οκ. Τι γίνεται, όμως, με εμάς που διαθέτουμε ένα πιο εκρηκτικό στυλ διδασκαλίας; Εμμ…..“ενθουσιώδες και θεατράλε” ήθελα να πω;).
Εμείς, απλά βάζουμε όρια. Πως;;
1) Ξεκινάμε να ορίσουμε τι είναι δυνατός , μέτριος και σιγανός ήχος με όλη την τάξη εξ αρχής. Οργανώνουμε δραστηριότητες διάκρισης της παραπάνω διαβάθμισης με το σώμα, με μουσικά όργανα, με τον ήχο από τα ηχεία του υπολογιστή μας (βασικό!;).
2) Προχωράμε αποφασίζοντας για την ένταση που μας ταιριάζει σαν ομάδα μέσα στην τάξη, όταν δουλεύουμε ομαδικά για μια εργασία, όταν τρώμε, όταν βρισκόμαστε στο ελεύθερο παιχνίδι, όταν είμαστε στην παρεούλα. Εδώ μπορούμε να φτιάξουμε και ένα συμβόλαιο για να επισφραγίσουμε την συμφωνία μας. Χρειαζόμαστε, όμως, κάποια ερεθίσματα για να μας θυμίζουν την συμφωνία. Τα οποία (με αφορμή την ανάγνωση της Χρυσομαλλούσας) μπορεί να είναι οπτικά, και άρα πριν από κάθε δραστηριότητα δείχνουμε στην πινακίδα το ύψος της έντασης που επιτρέπεται ,
ή ηχητικά. Αποδίδουμε σε κάθε επίπεδο έναν ήχο. Εμείς φτιάξαμε τους ακόλουθους.
* σιωπή = οι παλάμες μου παράλληλες η μία με την άλλη χωρίς να ακουμπούν μεταξύ τους
* ψίθυριστά = τρίβω τις παλάμες μεταξύ τους
*κανονική ομιλία = χτυπάω μία φορά παλαμάκια απαλά
*δυνατή φωνή= χτυπάω 2 φορές παλαμάκια δυνατά (επιρέπεται κυρίως στο διάλειμμα).
3) Ορίζουμε τις επιπτώσεις μη εφαρμογής των συμφωνηθέντων. Εάν έχετε κάποιο σύστημα διαχείρισης συμπεριφοράς στην τάξη, βλ. εδώ, εδώ και εδώ, τότε μπορείτε να εντάξετε σε αυτό την παραπάνω διαδικασία.
Προσοχή τα παραπάνω αφορούν στην ένταση της φωνής. Για το οτι μιλάμε όλοι μαζί την ώρα που κάνουμε μια εργασία ή με τον διπλανό μας στην παρεούλα έστω και ψιθυριστά είναι κάτι που θα το αντιμετωπίσουμε σε προσεχή ανάρτηση;)
Γράψτε μου αν έχετε κάποιο σύστημα που να έχει δουλέψει καλά στην τάξη σας ή τους λόγους που δεν δούλεψε καθόλου. Κι αυτό είναι εξίσου χρήσιμο.
Προς το παρόν Keep walking xxx
ΜΥΡΤΩ, ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΗΡΕΜΗ ΦΩΝΗ, ΠΙΑΝΕΙ ΤΟ ΑΤΙΜΟ ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΣΥΝΟΜΟΤΑΞΙΑΣ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ. ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΑΝΕΠΤΥΞΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 2-3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΚΟΥΦΑΙΝΟΜΑΙ, ΟΠΟΤΕ ΔΕ ΜΕ ΕΝΟΧΛΟΥΝ ΤΟΣΟ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΟΥ ΠΑΝΤΩΣ ΕΧΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ. ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΩΤΟΑΣΠΙΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΛΥΣΗ; ΧΑ ΧΑ! ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήαχααχαχαχα! Η κουφαμάρα είναι στανταράκι. Αφού μαζί μου τηλεόραση "βλέπει" και όλη η γειτονιά;)
ΔιαγραφήΑχ τι θα κάνουμε με αυτά τα ντεσιμπελ! Στο σπίτι πάντως μπαίνουμε κάτω από τα σκεπάσματα και προσπαθούμε να μάθουμε να ψυθιρίζουμε, με κανένα αποτέλεσμα δυστυχώς! Ξεφωνητά τα κάνουμε όλα! Καλή σχολική χρονιά Μυρτώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να σου κάνουν και τα παιδιά ρε Τζωρτζίνα. Κάπως θα πρέπει να δηλώσουν την παρουσία τους. Μήπως θα έπρεπε να παίρνουμε παραδείγματα από το τι σημαίνει να είσαι "ζωντανός", γιατί όσο πάμε και ομοιάζουμε με τα ζόμπι; Το σκέφτομαι και αυτό (συνήθως όταν θέλω να δικαιολογήσω μία λάθος οργανωμένη δραστηριότητα που ανεβάζει τα ντεσιμπέλ της τάξης λόγω κούρασης ή βαρεμάρας;)
ΔιαγραφήΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΩΤΟΑΣΠΙΔΕΣ ΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΣΟΥ ΜΥΡΤΩ!ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!!
Άρι, έχει και σφραγίδα ΠΟΠ λέμε! Εγγύηση;)
Διαγραφή