Τα ζώα του φθινοπώρου αποταμιεύουν

      Παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης σήμερα και μια και μιλάμε για το φθινόπωρο συνδυάσαμε τη συμπεριφορά των ζώων το φθινόπωρο με την αποταμίευση. Μέσα από παρακολούθηση βίντεο και σχετική συζήτηση τα παιδιά αντιλήφθηκαν οτι η αποταμίευση είναι μια αναγκαία πράξη από την οποία επωφελούμαστε μελλοντικά.

Όλα τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα μια μηλιά-κουμπαρά που μέσα ο κ. Σκατζόχοιρος αποταμιεύει τα μηλαράκια του. Αφήνει, όμως, και τα παιδιά να φυλάνε τα κέρματά τους μέσα.

 

    

Ο κουμπαράς δεν έχει σχισμή. Απλά ανοίγει και κλείνει από πάνω.

Keep walking xxx

Οι μήνες του φθινοπώρου

       Σήμερα ξεκινήσαμε να μιλάμε για το φθινόπωρο. Παίξαμε ένα παιχνίδι με φθινοπωρινές λέξεις όπου ψάχναμε να βρούμε με ποιες ταιριάζουν ηχητικά (με ποιες ομοικαταληκτούν). Μπορείτε και εσείς να το παίξετε κατεβάζοντας το παρακάτω ppt αρχείο (κλικ στην εικόνα).

Ταυτόχρονα τα παιδιά εξασκήθηκαν στη λειτουργία drag and drop, δλδ  επιλέγω κάτι στην οθόνη και σέρνοντάς το το τοποθετώ στο σημείο που θέλω. Μετά αφού μιλήσαμε για το φθινόπωρο και τα παιδιά του, σχηματίσαμε τα ονόματά τους με τουβλάκια,

 

δίνοντας έμφαση στη φορά της γραφής αλλά και στην αλληλουχία των στοιχείων, ενώ μετά χωρισμένοι σε ομάδες δουλέψαμε για να φτιάξουμε ένα καπέλο για τον καθένα (Φθινόπωρο, Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος) με υλικά από τη φύση αλλά και εκτυπώσεις που ζωγραφίσαμε και κόψαμε.

                                                  

Τελειώσαμε τη μέρα μας με θεατρική παράσταση που στήσαμε φορώντας τα καπελάκια και ακολουθώντας το παρακάτω σενάριο,

Εύκολο και γρήγορο, για να παιχτεί από πολλές ομάδες παιδιών, βοηθάει στο να συνδυαστούν οι μήνες με διάφορες δραστηριότητες του ανθρώπου και της φύσης. Φυσικά μπορείτε να το εμπλουτίσετε όσο θέλετε;).

 

Keep walking xxx

H φάλαινα που τρώει τον πόλεμο

   Η ιστορία του Τριβιζά, “η φάλαινα που τρώει τον πόλεμο” είναι γνωστή στους περισσότερους. Εμείς την χρησιμοποιήσαμε σήμερα σαν αφορμή για να κάνουμε μαθηματικά.

Ένας πλαστικός κάδος απορριμάτων έγινε η φάλαινα, η οποία με ανοιχτό το στόμα περίμενε τις βόμβες (χαχα). Έπρεπε, μας είπε, να φάει τρεις για να χορτάσει. Έτσι και εμείς καθόμασταν με τη σειρά σε μια καρέκλα και σημαδεύαμε το στόμα της με μια μπάλα/ βόμβα έχοντας  ο καθένας τρεις προσπάθειες. Μετά καταγράφαμε τις επιτυχίες μας σε έναν πίνακα.

Ύστερα κάναμε ασκήσεις για τον αριθμό τρία. Παρακάτω βλέπετε των προνηπίων.

Και για τους λάτρεις της Αννούλας (της Βίσση;) σας έχω ένα υπέροχο τραγουδάκι του 1980 που  λατρέψαμε και τραγουδάμε συνέχεια αυτές τις μέρες γιατί είναι χαρούμενο και μιλάει για την ειρήνη. Απολαύστε το!

Kαλή επιτυχία στις γιορτές σας και Keep walking xxx

Tα παιδιά των πολέμων

         Ποια είναι η ζωή ενός παιδιού κατά τη διάρκεια του πολέμου; Σε τι μοιάζουν οι ζωές των παιδιών αυτών με τις δικές μας που ζούμε σε μια χώρα ειρηνική;
Ξεκινήσαμε το θέμα μας βλέποντας εικόνες  των παιδιών του Ελληνοιταλικού πολέμου. 

                    


Μετά ρώτησα τα παιδιά αν έχουν ακούσει στις ειδήσεις πως γίνεται σε κάποια χώρα πόλεμος στις μέρες μας. Έτσι ξεκινήσαμε να μιλάμε για τον πόλεμο της Συρίας και είδαμε εικόνες  παιδιών και από αυτόν τον πόλεμο. Συγκρίναμε τα παιδιά της παλιάς εποχής με σήμερα και καταλήξαμε οτι ο πόλεμος έχει πάντα τα ίδια αποτελέσματα ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια περνάνε.
Αφού παρατηρήσαμε καλά τις εικόνες σκεφτήκαμε τι είναι αυτό που λείπει από το κάθε παιδί. Αποφασίσαμε οτι εμείς είμαστε μικροί για να χτίσουμε σπίτια, να βρούμε τους χαμένους γονείς, να φτιάξουμε παιδικές χαρές και να ξαναφέρουμε το χαμόγελο στα πρόσωπα των παιδιών. Όμως θα μπορούσαμε να στείλουμε στους μεγάλους ένα μήνυμα για το πως θα έπρεπε να ζει σήμερα καθένα από αυτά τα παιδιά.
Γιατί εμείς για τους φίλους μας από τη Συρία αλλά και για όλα τα παιδιά της Γης θέλουμε αυτό:

Keep walking xxx

Τα ραβδάκια της 28ης Οκτωβρίου και ένα παιχνίδι λέξεων

          Για όσους μας παρακολουθούν από την αρχή της χρονιάς θα ξέρουν οτι φέτος έχουμε  μια τάξη μαθητευόμενων μάγων. Έτσι αφού μάθαμε για την ιστορία της 28ης Οκτωβρίου του ‘40 φτιάξαμε ελληνικά μαγικά ραβδάκια που μας θυμίζουν τους ήρωες εκείνης της εποχής αλλά έχουν την ιδιότητα να διώχνουν μακρυά κάθε πόλεμο. Λειτουργούν και σε περιπτώσεις τσακωμών μεταξύ φίλων (δοκιμασμένο προϊόν;).

                                                 

                                                   (κλικ στην εικόνα)

      

Προσπαθήσαμε, όμως, να βρούμε και τι σωστές λέξεις απαντώντας στις ερωτήσεις. Οι λέξεις που μάθαμε σήμερα ήταν, ΝΑΙ – ΟΧΙ –ΑΕΡΑΣ.

Τα παιδιά ήταν χωρισμένα σε ομάδες των 4αρων και στο πάτωμα υπήρχαν κολλημένες σε κύκλους οι παραπάνω λέξεις (επί τέσσερα) γραμμένες, όμως, με διαφορετική η κάθε μια γραμματοσειρά. Η κάθε ομάδα έπρεπε να απαντήσει στην ερώτηση που της έκανα (π.χ ήταν ο αρχηγός των Ιταλών ο Μουσολίνι; ) εγώ τους έδειχνα την καρτέλα με τη λέξη που απαντούσαν και μετά έπρεπε να τρέξουν και να πατήσουν επάνω σε έναν κύκλο που έγραφε τη λέξη αυτή (αναγνώριση και αντιστοίχιση).  Επειδή οι λέξεις είναι μικρές μπορούν να παίξουν το παιχνίδι και τα προνήπια. Είναι ευκαιρία να καταλάβουν  οτι όταν κάνουμε ταύτιση δύο λέξεων θα πρέπει  όλα τα γράμματά τους  να ταιριάζουν για να είναι ίδιες και όχι μόνο το τελευταίο ή το πρώτο. Επίσης, η διαφορετική γραμματοσειρά τους εξοικεώνει με τους πολλούς διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να γραφτεί ένα γράμμα, πράγμα που δεν το διαφοροποιεί φωνολογικά.

                                              

Keep walking xxx

Η Ελλάδα του Ελύτη

           Την προηγούμενη Παρασκευή μιλώντας για την Ελλάδα συζητήσαμε για τον Ελύτη και την αγάπη του για τη χώρα αλλά αναλύσαμε και το γνωστό: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις».

Έτσι και εμείς στηριζόμενοι στα λόγια του την “ξαναφτιάξαμε” ;) Χωριστήκαμε σε ομάδες και ο καθένας ανέλαβε να κάνει κάτι διαφορετικό.

Κόψαμε το καράβι και γράψαμε τη λέξη ΕΛΛΑΔΑ επάνω του,

κόψαμε τα φύλλα της ελιάς και τα περιγράμματα από τα τσαμπιά των σταφυλιών, φτιάξαμε τις ελιές με μπαλίτσες γκοφρέ,

μετά ετοιμάσαμε τα φινιστρίνια του καραβιού μας,

βουτήξαμε τα δάχτυλά μας στις δαχτυλομπογιές και τυπώσαμε τις ρόγες των σταφυλιών στα τσαμπια.

και γράψαμε τα ονόματά μας στην εργασία μας.

Πως σας φαίνεται η “καινούργια” μας Ελλάδα;

Keep walking xxx

Ελλάδα: διατάξεις και ο μύθος του Αιγέα.

         Από το νησί μας σιγά σιγα ξανοιχτήκαμε σε όλη τη χώρα. Έτσι την είδαμε στο χάρτη, παρατηρήσαμε τα σύνορά της και τους γείτονές μας, μιλήσαμε για την μορφολογία της αλλά και τις πόλεις της. Το θέμα αυτό, είναι πως να το πω απλά…η “χαρά της διάταξης” ένα πράγμα:). Μικρό, μεγάλο, μεγαλύτερο και τούμπαλιν.

Συζητήσαμε, με βάση τις εμπειρίες μας, για τις τρεις μεγαλύτερες πόλεις και νησιά και βάλαμε στο χάρτη της Ελλάδας τις σχετικές εικόνες.

                     

Με αυτό σαν αφορμή, κάναμε με τα προνήπια διατάξεις αντικειμένων της τάξης μας

                          

ενώ τα νήπια ασχολήθηκαν με την “ανάγνωση” των ονομάτων από τον πίνακα αναφοράς.

 

Μετά τους αφηγήθηκα τον μύθο του Αιγέα και του γιού του Θησέα, και τους έδωσα τις εικόνες του μύθου να τις διατάξουν χρονικά με τη σωστή σειρά και να αφηγηθούν με τη σειρά τους την ιστορία.

                                              

Keep walking xxx

Ο τόπος που ζω

         Αυτή την εβδομάδα θα γνωρίσουμε το νησί μας λίγο καλύτερα. Ξεκινήσαμε παίζοντας διάφορα παιχνίδια με τον χάρτη της Κέρκυρας και τα σύμβολά του, ενώ δεν παραλείψαμε να αναφερθούμε και στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Είπαμε για τον μύθο της όμορφης νύμφης Κόρκυρας κόρης του Aσωπού ποταμού την οποία αγάπησε ο Ποσειδώνας, την έκλεψε και την έφερε σ’ αυτό εδώ το νησί δίνοντας του το όνομά της. Φυσικά δεν γινόταν να μην την δραματοποιήσουμε.

 

(η Κόρκυρα πλένεται στα νερά του Ασωπού)          ( Ο Ασωπός με τον Δία)

Σήμερα στήσαμε και την “γωνιά της Κέρκυρας” στην τάξη με αντικείμενα και κερκυραϊκά προϊόντα που μας έφερε μια μαμά (ευχαριστούμε:) και με φωτογραφίες που είχαμε εμείς.

Μετά παίξαμε το παιχνίδι του χρόνου. Χωρίσαμε ένα χαρτόνι σε τρία μέρη (χθες, σήμερα και αύριο) και στο χθες κολλήσαμε φωτογραφίες από την παλιά Κέρκυρα. Μετά είδαμε φωτογραφίες των ίδιων περιοχών από την Κέρκυρα σήμερα και τα παιδιά προσπάθησαν να κάνουν τις αντιστοιχίσεις αλλά να υποδείξουν και τις αλλαγές.

Δώσαμε έμφαση στη φύση που είχε αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, αλλά και στο πως αλλάζει ένα τοπίο με την ανθρώπινη παρέμβαση. Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν κάποια πράγματα με το πέρασμα του χρόνου και τι βοηθάει στις αλλαγές αυτές; (ανακαλύψεις, τεχνολογία, οικονομικός παράγοντας, ανάγκες). Αφού, λοιπόν, καταλήξαμε οτι για όλους αυτούς τους λόγους αλλάζουν τα πράγματα γύρω μας, άρα και το νησί μας,  χωριστήκαμε σε ομάδες και η κάθε ομάδα πήρε μία φωτοτυπία των τοπίων της σημερινής Κέρκυρας. Στόχος ήταν να φανταστούν πως θα μπορούσαν να είναι τα μέρη αυτά μετά από μερικά χρόνια και να ζωγραφίσουν τις αλλαγές επάνω στις φωτοτυπίες. Φυσικά, ακολούθησε παρουσίαση.

Μιλήσαμε ακόμα για τον δήμαρχο, πώς τον επιλέγουν οι κάτοικοι μιας πόλης και ποιες είναι οι αρμοδιότητές του. Μας αρέσουν όλα στο νησί μας όπως είναι σήμερα; Τι μας ενοχλεί; Τι θα θέλαμε να αλλάξει; Αν, πάντως, γινόταν ο καθένας δήμαρχος της Κέρκυρας για μια μέρα…δείτε στην παρακάτω παρουσίαση τι θα έκανε;)

Αν πάλι θέλετε να  κάνετε κάτι παρόμοιο σε μορφή κολάζ, κλικ στην εικόνα.

Αυτά από μένα, Keep walking xxx