Νηπιαγωγείο Φίλιας Λέσβου: Πρόγραμμα για το μεταναστευτικό

Φθινοπωριάσαμε και μια ρημαδοανάρτηση δεν κάναμε. Ο λόγος είναι οτι αφενός διάγω περίοδο επικεντρωμένη στο τέκνο μου, το οποίο ούτως ή άλλως έρχεται πρώτο απ’ όλα, αφετέρου νιώθω οτι πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω από τα του γνωστικού και διδακτικού μέρους του κλάδου μας  και να ασχοληθούμε λίγο με τον ίδιο τον κλάδο μας.
Τα πράγματα δυστυχώς δεν είναι καλά και το δυστυχέστερο είναι πως δεν υπάρχει διάθεση από τους συναδέλφους νηπιαγωγούς για να διεκδικήσουμε την θέση που πρέπει να έχει, για το καλό των πολιτών αυτής της χώρας, η προσχολική εκπαίδευση μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα: την ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ. Τρόποι υπάρχουν κατά την γνώμη μου και είμαι σίγουρη πως υπάρχουν και άνθρωποι να τους μετουσιώσουν σε πράξη.

Όμως, σήμερα τα Προσχολικά φιλοξενούν το πρόγραμμα δύο συναδέλφων από το Νηπιαγωγείο Φίλιας στη Λέσβο (νησάρα!:). Η Σοφία μου ζήτησε να το αναρτήσουμε στα Προσχολικά μια και δυσκολεύτηκε να βρει την άκρη με το FB. Σας παραθέτω, λοιπόν, το σύνδεσμο για να κατεβάσετε την παρουσίαση και τις συνδέσεις που έχει μέσα (είναι δύο αρχεία). Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που αφορά στους μετανάστες. Όσοι πρόκειται να δουλέψετε με την έννοια της ισότητας μεταξύ των ανθρώπων, την αλληλεγγύη ή την ξενοφοβία θα σας φανεί χρήσιμο. Επίσης, σκεφτείτε το θέμα σαν προέκταση της 28ης Οκτώβρη (πόλεμος κτλ) που έρχεται.
Κορίτσια μπράβο, ωραία δουλειά!

Κλείνοντας θέλω να πω οτι πραγματικά όσο ηλίθιο και επικίνδυνο είναι για μια ελληνική κυβέρνηση να “παίζει¨με το θέμα της ιστορίας αυτής της χώρας (βλ. Μ. Αλέξανδρος κτλ), άλλο τόσο ηλίθιο είναι και για κάποιους έλληνες πολίτες να θέλουν να γκετοποιήσουν τους μετανάστες. Αυτή η χώρα ανέλυσε και ανέδειξε την ανθρώπινη φύση όσο καμία άλλη. Η Ελλάδα είναι ανθρωποχώρα. Συμπεριφερθείτε στον διπλανό σαν άνθρωπο και ταυτόχρονα διεκδικείστε το ίδιο και για τον εαυτό σας. Είναι απαράδεκτο να σκοτωνόμαστε για εκείνα που θα έπρεπε να έχουμε όλοι.  Αν δεν μπορούν να προσφέρουν εκείνα που δικαιούμαστε οι κάτοικοι αυτής της χώρας τότε να πάνε από εκεί που ήρθαν. Γιατί έχουμε ήδη πληρώσει “το φαγοπότι” και τις καρέκλες τους με ανθρώπινες ζωές (Έλληνες και μετανάστες). Κατευθύνετε την αγανάκτησή σας δίκαια! Be smart!

Καλή δύναμη σε όλους. Keep walking xxx

Ολυμπιακοί αγώνες: Μια διαδρομή στα αρχαία χρόνια

Χρόνια πολλά, λοιπόν, και από μένα αν και καθυστερημένα φέτος αλλά όπως λένε και οι αγγλομαθείς: life happened.
Έτσι συνεχίζουμε σαν να μην συνέβη τίποτα και προχωράμε στο θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε αυτόν το μήνα και είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες. Νομίζω οτι είναι ιδανική ενότητα για το τέλος της σχολικής χρονιάς αφού σου δίνει την δυνατότητα να κάνεις πολλά ψυχοκινητικά παιχνίδια τώρα που ο καιρός είναι καλός και τα παιδιά πιο “ανήσυχα”;)
Και φυσικά ξεκινήσαμε με την γέννησή τους και τους διαφορετικούς μύθους/ εκδοχές που έχουν να κάνουν με αυτήν. Επικεντρωθήκαμε, όμως, στην ιστορία του βασιλιά Ίφιτου που αναβίωσε τους ΟΑ, οι οποίοι θα γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια
     

και μαζί τους την Ιερή Εκεχειρία.
   
                                                           
Όμως σε ποια αθλήματα αγωνίζονταν οι αθλητές των ΟΑ της αρχαίας Ελλάδας και πως το γνωριζουμε εμείς αυτό σήμερα; Μα από τις ανασκαφές των αρχαιολόγων! Κάναμε και εμείς μία στην τάξη και δείτε τι ανακαλύψαμε. Σπασμένα αγγεία τα οποία ενώσαμε και είδαμε επάνω τους ζωγραφισμένα διάφορα αθλήματα για τα οποία μιλήσαμε,
         
                                      
                                                
κάναμε εργασίες και ψυχοκινητικά παιχνίδια αλλά και αγώνες σαλπιγκτών με ήχους που συνέθεσε η κάθε ομάδα.
   
                                                     
Άραγε από που να έρχονταν όλοι αυτοί οι αθλητές; Ποιες ήταν οι πόλεις τους και πώς ταξίδευαν; Παρατηρήσαμε τις ελληνικές πόλεις στον χάρτη με το πορτοκαλί χρώμα και συζητήσαμε για το πως κατάφεραν οι έλληνες να χτίσουν ελληνικές πόλεις τόσο μακρυά από την Ελλάδα (σπουδαίοι ναυτικοί, καράβια, εμπόριο κτλ).
                                      
Φτιάξαμε και έναν λίγο πιο περίπλοκο πίνακα από αυτούς που είχαμε συνηθίσει για να καταγράψουμε τους αθλητές που θα πήγαιναν στους αγώνες (Ολυμπιακούς και Ηραίους) με βάση το φύλο, το άθλημα και την πόλη προέλευσης.
            
                                                     





Τέλος, μάθαμε για τον Αρχίλοχο τον Κερκυραίο νικητή των Ολυμπιακών αγώνων δρόμου εκείνης της εποχής. Έτσι κάναμε ετοιμασίες για να τον υποδεχτούμε με τιμές πίσω στην πόλη μας. Φτιάξαμε ένα άγαλμα που τον αναπαριστά για να θυμόμαστε όλοι την σπουδαία νίκη του,
 
                                                                   
ενώ οι ζωγράφοι του εργαστηρίου μας στόλισαν με περίτεχνο τρόπο αγγεία για να του τα προσφέρουν σαν δώρο (συμμετρία σε άξονα).
                       
                                                                   



Keep walking xxx

Ανοιξιάτικες δραστηριότητες

Αν και καλοκαιριάτικες οι μέρες που πέρασαν,  εμείς τις εκμεταλλευτήκαμε για να μάθουμε για την εποχή της άνοιξης.
Ξεκινήσαμε μιλώντας για τους ανοιξιάτικους μήνες με αφορμή τα ανάλογα ποιήματα που θα βρείτε στο βιβλίο : Τραγουδώ τις εποχές και τους μήνες, της Γιάννας Σέργη (εκδ. Διάπλαση). Το ποιηματάκι- τραγούδι που αναφέρεται στην άνοιξη την παρομοιάζει με νεράϊδα που με το μαγικό της μολύβι κάνει την γη καταπράσινη και τελειώνει λέγοντας:

Και μ’ ολόχρυσο κλειδάκι

τη δουλειά της τελειώνει

σαν ανοίγει την καρδιά μας

και στα φύλλα της τρυπώνει.

Αυτό, ενέπνευσε και το παιχνίδι στην αυλή μας. Το σπίτι της άνοιξης έχει τρεις πόρτες. Για να ξεκλειδώσουν πρέπει αρχικά να βρούμε τον κωδικό (όνομα μήνα) που αντιστοιχεί στο κάθε κλειδί και μετά να βρούμε ποια πόρτα ανοίγουν τα γράμματα που συγκεντρώσαμε, τοποθετώντας τα με την σωστή σειρά.

Παρατηρήσαμε και πίνακες που είχαν σχέση με τον ανοιξιάτικο καιρό και με αφορμή τους παρακάτω,

       

συζητήσαμε για την φορά της κούνιας στην κάθε μία. Οι απόψεις ήταν διαφορετικές και αυτό ήταν θαυμάσια ευκαιρία για πειραματισμό τον οποίο και κάναμε;)

       
Ένα άλλο πείραμα που προέκυψε από την ενασχόλησή μας με την κούνια ήταν το βάρος της κούνιας και η δύναμη που έπρεπε να βάλουμε για να φτάσει ως τον πίνακα. Έτσι χρησιμοποιήσαμε σακουλάκια ψυχοκινητικής για να διαβαθμίσουμε το βάρος (ελαφρύ- 1 σακουλάκι/ μέτριο- 3 σακουλάκια/ βαρύ- 5 σακουλάκια). Τα παιδιά περιαμαστίστηκαν σπρώχοντας και τα τρία βάρη. Παρατηρήσαμε οτι όσο πιο βαρύς ήταν ο αναβάτης, τόσο περισσότερη δύναμη έπρεπε να βάλουμε για να φτάσει η κούνια ως τον πίνακα.

      
Εργασίες επί χάρτου που ακολούθησαν:

      
              (νήπια)                                            (προνήπια)

Και μετά τα παιχνίδια με τις κούνιες σειρά είχαν οι δραστηριότητες με τα έντομα. Κάμπιες που έπρεπε να βαφτούν με το σωστό χρώμα “διαβάζοντας” τη σειρά (προνήπια)  και κάμπιες που έπρεπε να πάνε στην οικογένεια/δεκάδα τους και να μπούνε με την σωστή σειρά(νήπια).

Και μετά τις κάμπιες να και οι πεταλούδες! Τα παιδιά χωρισμένα σε ζευγάρια και καθισμένα πλάτη με πλάτη, παριστάνουν το κουκούλι μέσα από το οποίο θα γεννηθεί μια πεταλούδα. Ο καθένας παίρνει εναλλάξ την πεταλούδα και ζωγραφίζει ένα σχήμα στην πλευρά των φτερών που έχει διαλέξει. Το δίνει στο ζευγάρι του, το οποίο χωρίς να κρυφοκοιτάει, θα πρέπει να βρει το σχήμα που έκανε στο φτερό του ο συμπαίκτης του και να σχεδιάσει ακριβώς το ίδιο και στην ίδια θέση στην δική του μεριά των φτερών. Επίσης, προσθέτει  ένα νέο σχήμα και το ξαναδίνει πίσω.

Κάπως έτσι, τα ζευγάρια συνδημιουργούν πεταλούδες τις οποίες μετά χρωματίζουν φροντίζοντας για την συμμετρία των φτερών και στο θέμα του χρώματος.

Μιλήσαμε τέλος, για την ζωή που συναντάμε την άνοιξη γύρω από μια λίμνη και με την ευκαιρία γίναμε και εμείς κάτοικοι μιας τέτοιας;)

Και συνεχίζουμε…Keep walking xxx