Πολυτεχνείο: γλώσσα, μαθηματικά και μουσική

           Μία ανάρτηση δύο ημερών, μια και ο ρημαδοβήχας δεν με άφησε σε ησυχία εχθές.

          Συνεχίσαμε να μιλάμε για τον ήχο δίνοντας έμφαση στην ένταση, το ρυθμό και τη διάρκειά του. Για να καταννοήσουμε αυτές τις έννοιες χωριστήκαμε σε ομάδες και η κάθε ομάδα έπρεπε να φωνάξει ένα από τα συνθήματα του Πολυτεχνείου (ψωμί, παιδεία, ελευθερία/ κάτω η χούντα/ λαέ λαέ ή τώρα ή ποτέ) με τον τρόπο που θα υποδείκνυα (αργά, δυνατά, κοφτά κτλ). Επαναλάβαμε το παιχνίδι χρησιμοποιώντας μουσικά όργανα.

Κάναμε και την παρακάτω εργασία,

και μετά συζητήσαμε για όλα εκείνα που χρειάζεται το μικρό λουλούδι της δημοκρατίας για να μεγαλώσει. Τα παιδιά τα υπαγόρευσαν ή τα περιέγραψαν με δικά τους λόγια και έτσι γράψαμε τις λέξεις σε ένα μεγάλο χαρτί. Με τη βοήθειά του, κάναμε την ακόλουθη εργασία (η οποία θα γινόταν λουλούδι- κατασκευή αν δεν ήμουν χάλια).

  

Χρονική ακολουθία και αντιγραφή των λέξεων για τα νήπια, απλή

χρονική ακολουθία για τα προνήπια. Εάν  ξαναέκανα την άσκηση θα άφηνα τα νήπια να ζωγραφίσουν μόνα τους την εξέλιξη του λουλουδιού.

Σήμερα, μιλήσαμε για τους ευχάριστους, τους δυσάρεστους ήχους, την ηχορρύπανση και τη σιωπή. Έτσι θυμηθήκαμε ποιοί ήταν οι ευχάριστοι ήχοι της δημοκρατίας (από την ακρόαση της πρώτης μέρας) και ποιοί οι δυσάρεστοι της δικτατορίας. “ Και με τη σιωπή τί γίνεται; έχει ήχους η σιωπή; Μπορεί να είναι ευχάριστη ή δυσάρεστη;” “Η σιωπή είναι σαν το μηδέν στους αριθμούς” μου είπε ένας μικρός μου:) “Άρα η σιωπή δεν έχει κανέναν ήχο;”

Και έτσι τους έδειξα, διάφορες ανθρώπινες γκριμάτσες και τους ζήτησα να μου πουν τί σιωπές ήταν αυτές και ποιό γεγονός πίστευαν οτι τις είχε προκαλέσει. Καταλήξαμε σε αυτό,

και στο συμπέρασμα οτι καμιά φορά η σιωπή μπορεί να κάνει πολύ θόρυβο (ή να τον προμηνύει, λέω εγώ τώρα), αρκεί να είμαστε παρατηρητικοί και όχι αδιάφοροι;)

                                          

Τέλος, αφήσαμε κι εμείς τα δικά μας γαρύφαλλα στο Πολυτεχνείο,

Keep walking xxx