Σήμερα ξεκινήσαμε μια μεγάλη ενότητα που έχει να κάνει με τον άνθρωπο γενικά και την οποία θα δουλέψουμε μέχρι το τέλος της χρονιάς μέσα από διάφορες υποενότητες. Η κεντρική ιδέα είναι οτι ο άνθρωπος είναι ένα πλάσμα που έχει σώμα, ψυχή και μυαλό. Θα μάθουμε για το πως λειτουργεί το καθένα από αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν τον άνθρωπο, αλλά και τί χρειάζονται για να αναπτύσσονται αρμονικά και άρα ο άνθρωπος να είναι υγιής.
Ξεκινάμε, λοιπόν, με το σώμα. Φτιάξτε έναν “χάρτη” του ανθρώπινου σώματος όπως είναι ο παρακάτω.
Άρα ζητάμε κάθε φορά απόένα παιδί να μας πεί το όνομα ενός από τα μέρη του σώματος που γνωρίζει και να βρεί το αντίστοιχο καρτελάκι που αναφέρει το μέρος του σώματος που διάλεξε.
Παρατηρήσαμε επίσης τη συμμετρία του σώματός μας. Η συμμετρία ήταν μια καλή ευκαιρία για να δουλέψουμε το δεξί-αριστερό. Όλοι έχουμε μάθει πλέον το δεξί μας χέρι μια και κάθε πρωί για να κάνουμε την προσευχή μας λέμε “σηκώστε όλοι το δεξί χέρι”. Για σιγουριά, όμως, στολίσαμε όλοι το δεξί μας χέρι με ένα βραχιόλι από σύρμα πίπας. Στηθήκαμε σε μία γραμμή ο ένας δίπλα στον άλλον και κοιτάζοντας μπροστά ανακαλύψαμε την δεξιά μας πλευρά και την αριστερή. Πιάσαμε το δεξί χέρι, πόδι, μάγουλο, αυτί, γόνατο και δείξαμε όσα αντικείμενα βρισκονταν προς την δεξιά μας πλευρά. Το ίδιο κάναμε και για την αριστερή πλευρά.
Στη συνέχεια ρωτούσα κάθε παιδί να μου πεί ποιός φίλος/η στεκόταν στη δεξιά του πλευρά και ποιός στην αριστερή. Διευκρινήσαμε οτι λέγοντας πλευρά εννοούμε κάτι που είναι στο πλάϊ και όχι μπροστά, πίσω ή πάνω. Επίσης έστησα δύο παιδιά στη μοκέτα όρθια με την πλάτη το ένα στο άλλο. Στα πλαϊνά τους έβαλα ένα παιδί.
Ρώτησα πρώτα τον ρόζ να μου πεί ποιός είναι δεξιά του και ποιός αριστερά του και στη συνέχεια τον μπλέ. Εκεί τα παιδιά για μια στιγμή νόμιζαν οτι κάνουν κάτι λάθος, αφού πώς γίνεται ο πορτοκαλί να ήταν πρίν στα δεξιά του ροζ και τώρα να είναι στα αριστερά του μπλέ; Τί έχει αλλάξει; Ο μπλέ και ο ρόζ δεν κοιτάνε προς την ίδια πλευρά.
Συμπέρασμα: Το δεξία και το αριστερά έχουν να κάνουν κάθε φορά με τη μεριά προς την οποία κοιτάζει κάποιος. Σκορπιστήκαμε μέσα στο δωμάτιο και στη μέση του δωματίου βάλαμε ένα κουβαδάκι με μαρκαδόρους. Ζητούσα από το κάθε παιδί να μου πεί που είναι οι μαρκαδόροι σε σχέση με τον εαυτό του (εδώ βάλαμε και τις έννοιες μπροστά και πίσω).
Οι παραπάνω δραστηριότητες έχουν σαν σημείο αναφοράς το ίδιο το σώμα του παιδιού. Είναι λίγο δύσκολο ακόμα να βάλεις απέναντι από το παιδί τρία αντικείμενα και να του ζητήσεις να σου πεί : “ Ωραία, κοίταξε το μεσαίο αντικείμενο και πες μου τι έχει στη δεξιά του μεριά και τί στην αριστερή” Το πιο πιθανό είναι να σας απαντήσει τι έχει δεξιά και αριστερά με βάση του πως τα κοιτάζει εκείνο και όχι με βάση την προοπτική του μεσαίου αντικειμένου.
Τέλος, κάναμε δύο ασκήσεις για να δώ εαν καταννόησαν όσα είπαμε.
Καλή εβδομάδα να έχετε και Keep walking:)
