…όπως λέει και το άσμα. Με τον χρόνο ασχοληθήκαμε εχθές και προσπαθήσαμε να θυμηθούμε στιγμές που ζήσαμε στο νηπιαγωγείο την φετινή χρονιά. Μοιράσαμε το χρόνο σε ένα χαρτόνι σε ΧΘΕΣ- ΣΗΜΕΡΑ –ΑΥΡΙΟ και σκεφτήκαμε που θα τοποθετούσαμε ουσιαστικά και ρήματα όπως, Χριστούγεννα, έτρεξα, θα κολυμπήσω, κάθομαι, απόκριες κτλ.
Μετά είπα στα παιδιά οτι όλες τις φωτογραφίες και τα βίντεο της φετινής χρονιάς θα τα γράψω σε ένα CD για να θυμούνται όλα αυτά που κάναμε. Οπότε ήταν ευκαιρία να φτιάξουμε και μία θήκη γι’ αυτό.
Φτιάχνετε το μπλέ κομμάτι ξεχωριστά από το γαλάζιο. Αφού κολλήσετε πίσω από το μπλε μία χάρτινη θήκη για cd (αυτές με τη ζελατίνα) κολλάτε το μπλέ κομμάτι επάνω στο γαλάζιο. Όχι φυσικά από την πάνω μεριά για να μπάινει το cd μέσα;). Διακοσμήστε όπως θέλετε.
Και αφού “περιποιηθήκαμε” το παρελθόν, είπαμε να ασχοληθούμε και με το μέλλον. Ζήτησα από τα παιδιά να σκεφτούν και να μου πουν πως φαντάζονταν τον εαυτό τους σε 20 χρόνια από τώρα. Τι θα έχουν καταφέρει να κάνουν; Που θα βρίσκονται; Κατέγραψα τις σκέψεις όλων στον υπολογιστή και αφού τις εκτυπώσαμε και τις κόψαμε ( θα μείνετε με την απορία, μαμάδες που έχετε ήδη μεγενθύνει την εικόνα…λυπάμαι είναι top secret),
τις κλείσαμε με σιλικόνη μέσα στο κέλυφος ενός μυδιού. Του βάλαμε και ένα κορδόνι
για να ταξιδέψει με ασφάλεια μαζί μας στο μέλλον τα επόμενα 20 χρόνια, οπότε και θα ανοιχτεί;).
Εύχομαι στα παιδιά μου, αλλά και σε όλα τα παιδιά να είναι πάντα γερά και να ταξιδεύουν στη ζωή αντιμετωπίζοντάς την με τη σοβαρότητα που της πρέπει. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Keep walking xxx
