Γλυπτά φτιαγμένα από…

          Η γλυπτική είναι μια τέχνη που στο μυαλό των νηπίων συνδυάζεται κυρίως με την πέτρα και το μάρμαρο. Έτσι σήμερα θέλοντας να το ανατρέψουμε αυτό, μιλήσαμε για τα υλικά κατασκευής ενός γλυπτού. Έδωσα στα παιδιά εικόνες διάφορων γλυπτών και υλικών και ζητούσα από τα προνήπια να βρίσκουν το υλικό κατασκευής του γλυπτού και από τα νήπια να γράφουν τη λέξη αυτού του υλικού δίπλα στην εικόνα.

Κάθε φορά ζητούσα από τα παιδιά να μου πουν το επίθετο που προσδιορίζει το υλικό κατασκευής του γλυπτού, π.χ ξύλινο, το οποίο έγραφα σε ένα χαρτί. Μόλις τελειώσαμε την δραστηριότητα ζήτησα από τα παιδιά να παρατηρήσουν τις λέξεις που έγραψα στο χαρτί και να μου που αν έβλεπαν κάποιες ομοιότητες στη γραφή τους. Έτσι, χωρίσαμε τις λέξεις σε δύο ομάδες ανάλογα με την κατάληξή τους και προσπαθήσαμε να βρούμε και άλλες λέξεις με παρόμοια κατάληξη. Διαπιστώσαμε οτι οι λέξεις με τέτοιες καταλήξεις συνήθως περιγράφουν το υλικό από το οποίο είναι φτιάγμένο ένα αντικείμενο.

Μετά έδωσα στα παιδιά διάφορα υλικά (ξύλα, πέτρες, φελιζόλ, σύρματα πίπας, κουμπιά)  και του ζήτησα να φτιάξουν ένα γλυπτό χρησιμοποιώντας όσα απο αυτά ήθελαν.

Και να τι έφτιαξαν:)

Για να κλείσουμε το θέμα των γλυπτών σήμερα δεν θα μπορούσαμε να μην μιλήσουμε για την καταστροφή κάποιων από αυτά στους δημόσιους χώρους. Είδαμε εικόνες,

             ]

                             

περιγράψαμε τι δεν μας αρέσει και γιατί, σκεφτήκαμε ποιος είναι ο σκοπός της έκθεσης γλυπτών σε δημόσιους χώρους αλλά και πως θα αντιδρούσαμε στην περίπτωση που βλέπαμε να γίνεται κάτι τέτοιο μπροστά στα μάτια μας. Μετά παρακολουθήσαμε ένα αστείο βίντεο που δείχνει τα πράγματα και από τη μεριά του γλυπτού, αφού μπορεί να είναι άψυχο όμως στη φαντασία και το μυαλό του καθένα μας ζωντανεύει!

Τα γλυπτά στους δημόσιους χώρους είναι κομμάτια της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Είναι σημεία αναφοράς στιγμών μας. Όποιος σέβεται το χώρο που ζει, σέβεται πρώτα τον εαυτό του.  Ρωτήστε τον Πουλόπουλο, αμα δεν με πιστεύετε:).

Keep walking xxx

Αγάλματα και αγαλματάκια

        Γνωστά αγάλματα σε όλο τον κόσμο γνωρίσαμε σήμερα τα είδαμε σε βίντεο και μάθαμε που βρίσκονται το καθένα.

  

Ένα χαρακτηριστικό  μικρό αγαλματάκι/βραβείο γνωστό σε όλο τον κόσμο είναι και το ΟΣΚΑΡ. Μάλιστα μας θύμιζε πολύ ένα από τα χθεσινά κυκλαδικά ειδώλια:). Και αφού είδαμε στιγμιότυπα από τις φετινές απονομές των βραβείων, είπαμε να γίνουμε γλύπτες και να φτιάξουμε και τα δικά μας ΟΣΚΑΡ. Χρησιμοποίησα αλατοζύμη (ευχαριστώ Εφάκι για την εναλλακτική), αλάτι-νερό-σκληρό αλεύρι σε αναλογία 2:2,5:6, για να φτιάξω ζυμάρι αρκετό για πάνω από 20 οσκαράκια ύψους 15 εκ. περίπου. Έριξα μέσα αρκετό κίτρινο χρώμα (ακρυλικό) και οι γλύπτες μου έπιασαν δουλεια.

Μετά τα ψήσαμε στο φούρνο για 20' περίπου,

 

και αφού παίξαμε στην αυλή “αγαλματάκια ακούνητα” μέχρι να ετοιμαστούν,

ήρθε η ώρα για τις απονομές που συνοδεύονταν από ευχαριστήριους λόγους;)

Αnd the oscar goes…

…στους καλύτερους γλύπτες της Κέρκυρας!

Keep walking xxx

Κούροι, κόρες και η ζωφόρος του Παρθενώνα

         Σήμερα ξεκινήσαμε να μιλάμε για ένα άλλο είδος τέχνης, την γλυπτική. Είδαμε εικόνες από γλυπτά που έφτιαξαν οι πρώτοι άνθρωποι (Κρομανιόν),

                                   

αλλά και οι μεταγενέστεροι Σουμέριοι, Αιγύπτιοι, Μινωίτες, Μυκηναίοι.

  

Επισημάναμε οτι τα αγαλματίδια αυτά φτιάχνονταν κυρίως για λατρευτικούς σκοπούς ενώ τέλος, παρατηρήσαμε τα κυκλαδικά ειδώλια. Τη στάση, το σχήμα τους ενώ είπαμε και για τις πιθανές χρήσεις τους. Ακόμα κάναμε υποθέσεις για το τι αναπαριστούν κάποια από αυτά.                            

                                    

Ενώ προσπαθήσαμε να σχεδιάσουμε και τα δικά μας κυκλαδικά ειδώλια.

                                      

 

Αργότερα, αφού μιλήσαμε για τον Παρθενώνα, τον Ικτίνο, τον Καλλικράτη και τον Φειδία αλλά και τη γιορτή των Παναθηναίων, 

θαυμάσαμε τη γλυπτική της ζωφόρου του Παρθενώνα. Στον σχετικό σύνδεσμο για τη ζωφόρο μπορείτε να την ανακαλύψετε σταδιακά μαζί με τα παιδιά, όμως εγώ χρησιμοποιήσα τις εικόνες από το ιστολόγιο του 7ου Δημοτικού σχολείου Γαλατάδων γιατί ήταν πιο παιδικές;). Πατήστε επάνω στους συνδέσμους για να δείτε τις εικόνες της ζωφόρου. Φυσικά αναφερθήκαμε στην κλοπή τους από τον Έλγιν και την έκθεσή τους στο Bρετανικό Mουσείο. Μία από τις πλάκες που κλάπηκαν είναι και εκείνη που δείχνει ένα μικρό αγόρι που βοηθάει στο δίπλωμα του πέπλου της Αθηνάς. Τα παιδιά είδαν τη φωτογραφία της πλάκας και κατάφεραν να βρουν πιο κομμάτι είναι μέσα από τις εικόνες. Μετά σκεφτήκαμε πως μπορεί να αισθάνεται αυτό το μικρό παιδί τόσα χρόνια μακριά από τους δικούς του και τη χώρα του. Έτσι με μαγικό τρόπο το ζωντανέψαμε, το ονομάσαμε “Μενέλαο” και το βάλαμε να γράψει ένα γράμμα στους Άγγλους πολίτες…

Τα παιδιά μου επιμένουν να το στείλουμε στο Βρετανικό Μουσείο:)

Keep walking xxx

Ιωάννης Καποδίστριας

                                                      

          Τελείωσε, λοιπόν, ο απελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων. Και τώρα τι χρειάζεται μια χώρα που έχει περάσει έναν τόσο μακροχρόνιο πόλεμο και έχει καταστραφεί; Πως μπορεί να φτιάχτεί πάλι από την αρχή; Τι χρειάζεται να έχουν οι άνθρωποι για να την ξαναχτίσουν και τι θα πρέπει να συμβεί για να μην κάνει ο καθένας οτι θέλει; Ένας αρχηγός σε τέτοια περίπτωση είναι σημαντικός. Ο Καποδίστριας υπήρξε ο πρώτος κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδας και εκείνος που ανέλαβε την ευθύνη και το βάρος της ανοικοδόμησης ή καλύτερα της οικοδόμησης ενός πραγματικά ανεξάρτητου και αυτοδύναμου ελληνικού κράτους.

Έτσι σήμερα μιλήσαμε γι’ αυτόν και υπογραμμίσαμε τις αρετές που θα πρέπει να έχει κάποιος που θέλει να λέγεται: αρχηγός. Συζητήσαμε για τους αντιπάλους του Έλληνες, οι οποίοι νοιάζονταν μόνο για το πως θα γίνουν αρχηγοί ή πως θα διατηρήσουν απείραχτες τις περιουσίες τους και όχι πως θα βοηθήσουν με τον τρόπο τους την Ελλάδα. ‘Ετσι με τη βοήθεια ξένων χωρών, όπως της Αγγλίας, που πάντα ήθελαν να έχουν ένα κομμάτι της χώρας μας, οι αντίπαλοι του Καποδίστρια κατάφεραν να τον δολοφονήσουν στο Ναύπλιο.

( Συμπέρασμα, όσα έκαναν και κάνουν οι δυτικές χώρες στην Ελλάδα δεν τα έκαναν οι Τούρκοι στα 400 χρόνια σκλαβιάς. Και φυσικά έγιναν και γίνονται όλα με τη βοήθεια της τοπικής αριστοκρατίας, και λέω τοπικής και όχι ελληνικής αφού το χρήμα, κατα κανόνα, δεν έχει πατρίδα. Οι φωτεινές εξαιρέσεις αυτού του κανόνα ήταν μετρημένες).

                                                          

                                           Το σπίτι του στην Κέρκυρα

Εμείς για να τον τιμήσουμε, μια και είναι και συμπατριώτης μας, φτιάξαμε με κολάζ την προσωπογραφία του,

 

 

Εαν θέλετε να μάθετε λεπτομέρειες για τον Καποδίστρια αλλά και να κατασταλάξετε για το είδος του κυβερνήτη που αρμόζει σε αυτόν τον τόπο επιτέλους, διαβάστε εδώ. Και όχι δεν είναι πρόσωπο επιστημονικής φαντασίας. Αυτός ο άνθρωπος πραγματικά υπήρξε και επειδή αρκετά τιμωρηθήκαμε ως τώρα για τον ωχαδελφισμό και την ιδιοτέλειά μας, είναι καιρός να τον αναζητήσουμε πάλι.

Εγώ σας εύχομαι ένα καλό τριήμερο. Keep walking :)

Ναυμαχίες και μπουρλοτιέρηδες

        Το σημερινό μας μάθημα ήταν αφιερωμένο στον αγώνα των Ελλήνων  στη θάλασσα. Παρακολουθήσαμε την πιο κάτω παρουσίαση

Η επανάσταση στα νησιά του Αιγαίου

View more presentations or Upload your own.

και μάθαμε για τους σημαντικότερους ναύαρχους και τις σπουδαιότερες ναυμαχίες της Επανάστασης.
Τις σημειώσαμε στο χάρτη βρίσκοντας που είναι το κάθε μέρος

και συζητήσαμε για τρόπο με τον οποίο τα πυρπολικά κατέστρεφαν τα τούρκικα πλοία.
  
Μετά φτιάξαμε μια άγκυρα, όπου κάθε κρίκος της αλυσίδα της ήταν και ένα όνομα καπετάνιου του Αγώνα.

Τα νήπια έπρεπε να συμπληρώσουν τα γράμματα που έλειπαν στα ονόματα και ύστερα να τα βάλουν σε σειρά (από πάνω προς τα κάτω) σύμφωνα με τη σειρά του πίνακα. Εγώ απλά έπερνα τα ονόματα με τη σειρά που τα είχαν βάλει τα παιδιά και με το συρραπτικό έφτιαχνα την αλυσίδα της άγκυράς τους.

Τα προνήπια έπρεπε απλά να κόψουν τα ονόματα και να τα βάλουν στη σωστή σειρά (εκείνη του πίνακα).





Ορίστε οι άγκυρές μας τελειωμένες.

Αρχικά δεν κολλάμε μόνο το “λαιμό” της άγκυρας. Περνάμε πρώτα μέσα την αλυσίδα και μετά τον στερεώνουμε με συρραπτικό ή κόλλα.
 




Keep walking xxx