Γοργόνες: δραστηριότητες μαθηματικών και γλώσσας

       Η ενασχόλησή μας με την ιστορία του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν, Η μικρή γοργόνα ήταν το έναυσμα για να μάθουν τα παιδιά οτι η γοργόνα είναι ένα μυθικό πλάσμα που αγάπησαν, τραγούδησαν και έφτιαξαν ιστορίες γι’ αυτό οι άνθρωποι απ’ ολα τα μέρη της γης. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από τα γλυπτά με γοργόνες που υπάρχουν σε πολλές χώρες. Για να γνωρίσουμε κάποια από αυτά αλλά και τις χώρες προέλευσής τους, τα παιδιά καλούνταν να επιλλέξουν ένα από τα γλυπτά και να αντιστοιχίσουν την ονομασία της χώρας που ήταν γραμμένη από πίσω με εκείνη στον χάρτη. Έξτρα βαθμός δυσκολίας: Από την λέξη της εικόνας έλειπαν κάποια γράμματα, τα οποία μετά την αντιστοίχιση τα παιδιά έπρεπε να συμπληρώσουν.

                    

                                     

Σχεδιάσαμε και το γράμμα “¨γ” σαν ουρά γοργόνας.

Επίσης, χωριστήκαμε σε ομάδες και η κάθε ομάδα έπρεπε να φτιάξει ένα μοτίβο επαναλαμβανόμενο με βάση το οποίο θα κρατιούνταν οι γοργονοχορευτές. Την κίνηση για τον κάθε γοργονοχορό την είχα σχεδιάσει εγώ επάνω σε χαρτόνια και ήταν διαφορετική για την κάθε ομάδα. Ζήτησα από τα παιδιά να φτιάξουν ένα μοτίβο που να είναι όσο πιο πολύπλοκο γίνεται. Σημείωση: προηγήθηκε ψυχοκινητικό όπου ο κάθε χορογράφος “έστηνε” τους την χορευτική του ομάδα όπως αυτός ήθελε (πάλι δημιουργώντας μοτίβο). Κλικ στην εικόνα για τους γοργονοχορευτές.

          

Ακόμα κάναμε προσθαφαιρέσεις για να βρούμε την ουρά της κάθε γοργόνας,

                                              

                              

και αναζητήσαμε στην εικόνα (προνήπια) την ποσότητα, του αντικειμένου που είχε μέσα κάθε μύδι, ώστε να ζωγραφίσουμε και την αντίστοιχη ποσότητα μαργαριταριών μέσα σε αυτό.

                                     

Και συνεχίζουμε…Keep walking xxx

Η μικρή γοργόνα και η δισέγγονή της.

          Με αφορμή τις γοργόνες της αρχαίας ελλάδας ξεκινήσαμε μια μικρή ενότητα για τις γοργόνες. Και φυσικά η καλύτερη αφετηρία γι΄αυτήν είναι η γνώριμη στα παιδιά ιστορία του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν, “Η μικρή γοργόνα”.
Ξαναθυμηθήκαμε την ιστορία και την επεξεργαστήκαμε προφορικά συμπληρώνοντας τον παρακάτω πίνακα:
          
Μετά, σκεφτήκαμε τι θα κάναμε εμείς αν ήμασταν στην θέση της μικρής γοργόνας. Θα κρατούσαμε την ουρά μας ή θα επιλέγαμε να έχουμε πόδια; Ο νηπιολαός ψήφισε και το αποτέλεσμα ήταν ΄Ερωτας – Ζωή : 0-1 (τουτέστιν ουρά). Για τα έξι μας χρόνια είμαστε απόλυτα υγιείς;).


Ωστόσο, μήπως θα θέλατε να μάθετε τι απέγιναν οι απόγονοι της μικρής γοργόνας; Με κάποιον τρόπο, που δεν διευκρινίζει ο συγγραφέας, η Μικρή γοργόνα απέκτησε μια δισέγγονη η οποία κι αυτή θέλησε να πάει στον κόσμο των ανθρώπων. Οι δικές της αναζητήσεις, όμως, ήταν περισσότερο περιβαλλοντικής φύσεως και παρόλο που και η δικιά της καρδιά σκίρτησε ερωτικά για ένα αγόρι, προτίμησε τον δρόμο της λογικής.

Η σύγκριση ανάμεσα στις δύο ηρωίδες είναι πολύ ενδιαφέρουσα, γιατί ανήκουν σε διαφορετικές εποχές. Τί θα έλεγε η Μικρή γοργόνα στην δισέγγονή της αν ζούσε; Τί συμβουλές θα της έδινε για την αγάπη, τη ζωή και το περιβάλλον;
Εμείς εκμεταλλευτήκαμε την ιστορία του Ηλιόπουλου για να μιλήσουμε για την ανακύκλωση. Μάλιστα, προσπαθήσαμε σαν γοργονόπαιδα που είμαστε, να καθαρίσουμε το σκουπιδονήσι τοποθετώντας τα σκουπίδια που ανακυκλώνονται στους ανάλογους κάδους.

Τα γοργονόπαιδα χοροπηδώντας από βράχο- τουβλάκι σε βράχο- τουβλάκι και πέρνοντας ο καθένας την θέση του επόμενου (σαν σκυταλοδρομία) μεταφέρουν τα σκουπίδια της ομάδας τους σιγά σιγά στον κάδο τους.
 
Όταν το παιδί το οποίο ξεκινάει πρώτο και φοράει μια κορδέλα στο κεφάλι, φτάσει πάλι στην αφετηρία η ομάδα έχει τελειώσει. Νικήτρια, εκείνη που θα τελειώσει πιο γρήγορα.
Και θα σας αφήσω για σήμερα με το υπέροχο τραγούδι για μια θυμωμένη γοργόνα που μάθαμε και μας αρέσει πολύ.

         
Καλή εβδομάδα να έχετε! Keep walking xxx

Σειρήνες και γοργόνες της αρχαίας Ελλάδας

Σειρήνες. Γυναίκες πουλιά που με το μαγικό τους τραγούδι έκαναν τους ναυτικούς να ξεχνούν την πατρίδα και τους δικούς τους.
      

Έτσι και οι δικές μας σειρήνες (τρία παιδιά καθισμένα απέναντι από τα υπόλοιπα)

τραγουδώντας το τραγούδι τους προκαλούν τα παιδιά- ναύτε να ξεχάσουν τους δικούς τους και την πατρίδα τους και να πάνε μαζί τους. Όση ώρα παίζει το τραγούδι, τα παιδιά-ναύτες παρατηρούν προσεχτικά τις φωτογραφίες των δικών τους.
                          
Μετά οι σειρήνες καλούν έναν έναν ναύτη και του κάνουν τρεις ερώτησεις για την οικογένειά του (π.χ τι χρώμα μαλλιά έχει η μαμά σου, πόσα αδέρφια έχεις, τι χρώμα μπλούζα φοράει ο μπαμπάς σου κτλ). Αν απαντήσει σωστά σε δύο από τις τρεις ερωτήσεις γυρνάει στο καράβι του. Αν κάνει δύο από τις τρεις λάθος, οι Σειρήνες τον παίρνουν στο νησί τους.

                                                      
Από την άλλη είναι και οι τρεις γοργόνες. Η Σθενώ, η Ευρυάλη και η Μέδουσα. Πλάσματα πολύ άσχημα, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία και μοχθηρά. Εμείς διαβάσαμε τον μύθο του Περσέα και και της Μέδουσας και γεμίσαμε την τάξη μας με μάσκες της τελευταίας.
             

Μην ξεχάσετε να παίξετε χρησιμοποιώντας τις μάσκες το “αγαλματάκια ακούνητα” μια και όποιος κοιτούσε την Μέδουσα στα μάτια γινόταν πέτρα;)
Keep walking xxx

Σκύλα και Χάρυβδη

       Η Σκύλα, το φοβερό τέρας που άρπαζε τους ναυτικούς και η Χάρυβδη, η ρουφήχτρα της θάλασσας που κατάπινε τα καράβια είναι τα επόμενα μυθολογικά πλάσματα με τα οποία ασχοληθήκαμε. Διαβάσαμε τον σχετικό μύθο με τη περιπέτεια του Οδυσσέα και παρακολουθήσαμε στο YT μια πραγματική θαλάσσσια δίνη.

Ύστερα, φτιάξαμε και μία δική μας στην τάξη. Πριν ξεκινήσουμε το πείραμα ρώτησα τα παιδιά να μου πουν τί υπάρχει στα δύο μπουκάλια. Η κλασική απάντηση είναι νερό στο ένα και στο άλλο “τίποτα”. Όμως, όταν αναποδογυρίσω απότομα την γεμάτη πλευρά προς την άδεια το νερό δεν πέφτει! Άρα αφού δεν υπάρχει τίποτα, τί κρατάει το νερό από το να πέσει στην άδεια πλευρά του μπουκαλιού; Ο αέρας! Αυτή είναι η πρώτη φάση του προβληματισμού. Άρα τα παιδιά καταλαβαίνουν οτι ο αέρας έχει σχηματίσει ένα είδος αερότοιχου που δε επιτρέπει στο νερό να περάσει.

Στη δεύτερη φάση, πρέπει να σκεφτούμε έναν τρόπο ώστε να πέσει τελικά το νερό στο μπουκάλι. Τί κάνουμε όταν θελουμε να περάσει κάτι μέσα από κάτι άλλο; Δημιουργούμε μια τρύπα. Δοκιμάζουμε όλα όσα προτείνουν τα παιδιά ώστε να καταφέρουμε να περάσει το νερό στην άδεια πλευρά. Το χτυπάμε. Το κουνάμε. Το ξαπλώνουμε στο τραπέζι. Το ρολάρουμε στο πάτωμα.

Στην τρίτη φάση, σκεφτόμαστε ένα τρόπο να δημιουργήσουμε μια τρύπα στον “αερότοιχο” ενώ το μπουκάλι είναι όρθιο. Το κουνάμε με διάφορους τρόπους και παρατηρούμε τι συμβαίνει τελικά όταν τα καταφέρουμε. Μία ρουφήχτρα!

           

Παρατηρούμε το σχήμα της και κάνουμε υποθέσεις για το που θα πάνε τα χρωματιστά αφρώδη κομματάκια αν τα ρίξουμε μέσα στην ρουφήχτρα. Επαληθεύουμε και για να μην σας κολλήσουν στα τοιχώματα του μπουκαλιού (καλή ώρα) χρησιμοποιείστε πιο βαριά μικροαντικείμενα.

Μετά ζωγραφίσαμε τη Σκύλα και την Χάρυβδη,

και παίξαμε ένα παιχνίδι όπου οι ναυτικοί οδηγάνε τα καράβια τους (χάρτινα καραβάκια κρεμασμένα με μανταλάκια σε σχοινί) στη θάλασσα (ισορροπία σε τουβλάκια τοποθετημένα κυκλικά) και η Σκύλα (παιδία στη μέση του κύκλου με μία κάλτσα στο ένα χέρι) προσπαθεί να αρπάξει τα καράβια από το σχοινί και να παρασύρει του ναυτικούς ώστε να πέσουν μέσα στην ρουφήχτρα της Χάρυβδης (τον ναυτικό που θα πέσει από το τουβλάκι τον καταπίνει η Χάρυβδη και βγαίνει από το παιχνίδι).

Περνάμε ωραία στα παρασκήνια και αυτό βγαίνει προς τα έξω;) Keep walking xxx

 

Η Λερναία Ύδρα

      Και από τον Ποσειδώνα και το σόι του περνάμε στα μυθολογικά τέρατα που σχετίζονται με τον νερό ξεκινώντας από την Λερναία Ύδρα.
Ακούσαμε την ιστορία του Ηρακλή και της Λερναίας Ύδρας από την Kidepedia και μετά αποφασίσαμε να φτιάξουμε το δικό μας τέρας για την τάξη μας.
Έτσι, κόψαμε τους φιδολαιμούς

βάψαμε τα στόματα κατακόκκινα,

και ετοιμάσαμε αγκαθωτά κεφάλια και μάτια.


Και έτοιμη η κυρα–Λερναία!


Μετά γίναμε Ηρακλήδες και αρχίσαμε να κόβουμε κεφάλια και να ανάβουμε φωτιές για να μην ξαναδημιουργηθούν νέα. Κοινώς, κάναμε εξάσκηση στην αφαίρεση:).

Όμως καμιά φορά δεν προλαβαίναμε να βάλουμε φωτιά και φύτρωναν δύο καινούργια κεφάλια στην θέση του κομμένου. Ε, τότε κάναμε προσθέσεις.
Αυτό το παιχνιδάκι είχε μεγάλη επιτυχία στην προσέγγιση των πράξεων και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα αν ασχοληθείτε με μυθολογία.
               
Εμείς πάντως, τo “φάγαμε” το ένα το τέρας. Πάμε γι’ άλλα;) Keep walking xxx

Τρίτωνας

       Ο Τρίτωνας, γιος του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης, ήταν μια διδακτικά ενδιαφέρουσα περίπτωση θαλάσσιου μυθολογικού πλάσματος γιατί μας έδωσε την δυνατότητα να παίξουμε με τον ήχο και τη μουσική.

Το περίφημο κοχύλι του, με το οποίο μετέφερε τα μυνήματα των θεών στη θάλασσα ήταν για μας μια υπέροχη αφορμή για να παίξουμε “χαλασμένο τηλέφωνο” χρησιμοποιώντας θαλασσινές εικόνες. Το πρώτο παιδί στη σειρά, διαλέγει μια εικόνα και χρησιμοποιεί το κοχύλι για να την ψυθιρίσει στον διπλανό του. Ο τελευταίος στη σειρά θα πρέπει να πει την λέξη δυνατά.

                                            

Στη συνέχεια, παίξαμε με την διάρκεια των ήχων και χρησιμοποιήσαμε το μεταλλόφωνο για να παίξουμε τα ηχητικά μοτίβα που μας είχε φέρει ο Τρίτωνας.

    

Παρατηρήσαμε οτι όταν παίζαμε τα μοτίβα γρηγορότερα, ακούγονταν σαν μελωδία. Και κάπως έτσι συμφωνήσαμε να χωριστούμε σε ομάδες και η κάθε μία να συνθέσει (γράψει) το δικό της μοτίβο που θα παρουσίαζε στην παρεούλα.

 

Φυσικά, δεν χάσαμε την ευκαιρία να αποκωδικοποιήσουμε και το μήνυμα που έστειλε στον Ποσειδώνα ο Δίας.

Μεγάλα καράβια…μεγάλες φουρτούνες;) Keep walking xxx