Δεν ξέρω αν είναι παράλογο ή όχι αλλά η πλεοψηφία των παιδιών της τάξης μου δεν ήξερε τι είναι το “γραμματοκιβώτιο” ή δε ήξερε οτι το κουτί που βάζουμε τα γράμματα λέγεται έτσι. Με αυτό ως αφορμή σκέφτηκα να φτιάξουμε ένα γραμματοκιβώτιο για τον κάθε ένα μας.
Χρησιμοποιήσαμε κουτιά παπουτσιών και άσπρο χαρτί για να ΄”ντύσουμε” τα καπάκια τους
…ανοίξαμε και μια “πόρτα” στο καθένα για την αλληλογραφία μας, τα διακοσμήσαμε όπως θέλαμε,
γράψαμε το όνομά μας πάνω από την “πόρτα” του γραμματοκιβωτίου,
και με διπλόκαρφο στερεώσαμε στο πλάϊ ένα βέλος- ένδειξη για τον αν κάποιος έχει γράμμα ή όχι. Αν είναι κατεβασμένο εννοείται πως δεν έχουμε αλληλογραφία.
Αν, όμως, το βέλος είναι ψηλά σημαίνει πως…ΕΧΟΥΜΕ ΓΡΑΜΜΑΑΑΑ!
Ο παραλήπτης παίρνει το γράμμα του και κατεβάζει το βελάκι του γραμματοκιβωτίου του.
Στα παιδιά άρεσε πολύ και συμφωνήσαμε από δω και πέρα να τους βάζω στα γραμματοκιβώτια ο,τι θέλω να τους δώσω (εργασίες, ενημερώσεις για τους γονείς κτλ). Έτσι πια τέρμα το μοίρασμα στα τραπεζάκια και στην παρεούλα.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ίδια ιδέα για να φτιάξετε “τα γραμματοκιβώτια της κυρίας Αλφαβήτα (ή Δεκάδας)” τα οποία θα έχουν μέσα το γράμμα/αριθμό - άσκηση που θα δουλεύετε κάθε φορά .
Και μη σκεφτείτε πού θα βρείτε κουτιά. Εγώ απλά επισκέφτηκα ένα μαγαζί outlet με αθλητικά είδη και ο μαγαζάτορας είχε μια ολόκληρη αποθήκη για να διαλέξω. (Μένει να πάω να πάρω και για τα προνήπια)
Άντε βρε, φιλιά και σήμερα και Keep walking:)
