Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι όταν έχουμε να κάνουμε με ένα τέτοιο “καταστροφικό” θέμα, πως θα προκύψουν προβληματάκια… συναισθηματικής φύσης.
Είναι λογικό! Τα παιδιά έχουν ανάγκη από ασφάλεια και όταν αυτή διαλύεται νιωθουν φόβο και άνχος. Εδώ τα ίδια και χειρότερα παθαίνουμε εμείς!
“ Εμένα κυρία το σπίτι μου δεν πέφτει με ΤΙΠΟΤΑ. Σου λέω είναι πολύ γερό”. – μαθητής.
“Εχθές είχαμε δράματα στο σπίτι. Δεν ήθελε ο σεισμός να σκοτώσει τη Ρούνα (το σκυλάκι τους)”- μια μαμά.
Έχοντας ενημερώσει τους γονείς για το θέμα από την αρχή, θα ξέρουν πως να διαχειριστούν την κατάσταση στο σπίτι και πως να την εκμεταλλευτούν ώστε να διδάξουν στα παιδιά βασικές αρχές ασφάλειας στο σπίτι και όχι μόνο.
Για το Νηπιαγωγείο είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να έρθουμε αντιμέτωποι με το αίσθημα του φόβου και να το συζητήσουμε.
Δραστηριότητα από το βιβλίο: Δραστηριότητες για την ανάπτυξη του κοινωνικοσυναισθηματικού τομέα στο νηπιαγωγείο, Charles A. Smith, εκδ. Σαββάλας.
Είναι σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά πως ο φόβος δεν είναι κάτι κακό ή κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ντρεπόμαστε αλλά κάτι χρήσιμο, γιατί βοηθάει τον άνθρωπο να μένει ζωντανός. Τί θα γινόταν, για παράδειγμα, αν δεν φοβόμασταν το σεισμό; Θα προφυλαγόμασταν; Θα προετοιμαζόμασταν; Και αν δεν τα κάναμε όλα αυτά, ποιά θα ήταν τα αποτελέσματα;
Δραστηριότητες:
- Ζωγραφίζουμε το σεισμό. Αν ήταν άνθρωπος ή ζώο πώς θα έμοιαζε; Αφήνουμε τα παιδιά να εκφραστούν με τη ζωγραφική και μετά παίρνουμε τις ζωγραφιές τους και τους βάζουμε αστεία στοιχεία. π.χ Εάν έχουν φτιάξει ένα τέρας του φτιάχνουμε μια μύτη κλόουν και ένα γελοίο καπελάκι.
- Τραγουδάμε για να διώξουμε το φόβο μας. Τα παιδιά επέλεξαν 2 από τα τραγουδάκια που είχαμε ήδη μάθει και μας άρεσαν πολύ και τα οποία τραγουδήσαμε ενώ κάναμε την άσκηση σεισμού στο σχολείο.
- Διαβάζουμε ένα σχετικό παραμύθι. Η ιστορία της Ρένας Ρώσση – Ζαϊρη, “Το αρκουδάκι που φοβόταν τους σεισμούς”, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ είναι πολύ καλή για το σκοπό αυτό. Η συγγραφέας, μάλιστα, μέσα από το βιβλίο προτείνει και άλλη μία μέθοδο διαχείρισης του φόβου του παιδιού.
- Να αναθέσουμε στο παιδί μια υπευθυνότητα σε περίπτωση που συμβεί ένας σεισμός. Θα είναι, για παράδειγμα, εκείνο που θα δίνει τις εντολές μια και έχει την πιο δυνατή φωνή (“ όλοι κάτω από τα τραπέζιαααα”). Έτσι, αμέσως, ο φόβος έρχεται σε δεύτερη μοιρά αφού τώρα πια έχει μια…αποστολή!
Εάν έχετε άλλες πρακτικές για το θέμα διαχείρισης του φόβου θα χαρώ να τις μάθω. Απλά αφήστε το σχόλιό σας κάτω από την ανάρτηση.
Αυτά και για σήμερα. Keep walking:) xxx.