Μιλώντας σήμερα για την όραση τα παιδιά έμαθαν κάτι που τους φάνηκε τρομερό. Ότι τα μάτια μας βλέπουν την εικόνα ανάποδα. Τότε γιατί εμείς την βλέπουμε κανονικά; Οι εξηγήσεις σε τέτοιες ερωτήσεις είναι για ηχογράφηση:).
“Γυρνάμε απλά τα μάτια προς τα πάνω” (τους βολβούς εννοούσε)
“σκύβουμε και κοιτάμε ανάποδα”
“το αίμα μας πάει προς τα κάτω” και πολλά άλλα τέτοια.
Ας είναι καλά ο εγκέφαλος που φέρνει τα πράγματα στα “ίσα τους”.
Δεν μπορείς να μιλάς για την όραση και τα μάτια χωρίς να μιλήσεις για το φώς. Το τελευταίο είναι μία έννοια που επειδή ακριβώς δεν είναι απτή, τα παιδιά μερικές φορές δυσκολεύονται να την καταννοήσουν ή την ταυτίζουν απλά με την πηγή του φωτός (π.χ λάμπα). Άρα προσεγγίζοντας την έννοια του φωτός θα ξεκινήσουμε με το ερώτημα: “τί είναι;” και στη συνέχεια “πότε υπάρχει γύρω μας;”, ”όταν δεν υπάρχει τι βλέπουμε;”
Διακρίνουμε καταρχήν το φώς σε αυτό που “γεννάει” η φύση και σε εκείνο που παράγει ο άνθρωπος με διάφορα μέσα.
Στο να μπούν οι σκέψεις των παιδιών σε μία σειρά μας βοηθάνε οι εικόνες από το βιβλίο “Δραστηριότητες για το νηπιαγωγείο από τον κόσμο της φυσικής”, εκδ., Δίπτυχο.
Αφού ξεκαθαρίσετε το θέμα του φωτός πηγαίνετε με τα παιδιά σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Διαλέξτε έναν μαθητή σας με ανοιχτόχρωμα μάτια (γιατί φαίνεται καλύτερα η κόρη) και βάλτε τον να σταθεί μπροστά στα υπόλοιπα παιδιά. Ζητήστε από τα παιδιά να παρατηρήσουν την κόρη του ενώ εσείς ανοιγοκλείνετε το φώς. Ρωτήστε τα γατί πιστεύουν οτι συμβαίνει αυτό που παρατηρούν.
Για να τους βοηθήσετε πείτε τους να σκεφτούν σε ποιά περίπτωση θα πρέπει να ανοίξουν πολύ την πόρτα για να μπορέσουν να δούν.
α) όταν μπαίνουν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο
β) όταν το δωμάτιο είναι φωτεινό
Keep walking και σήμερα xxx
