Αχ αυτές οι εποχές!

Πόσο τυχερά είναι τα παιδιά που δεν αντιλαμβάνονται την διάσταση του χρόνου όπως εμείς. Όμως όχι για πολύ αφού στην πρώτη τους έξοδο σε ένα οργανωμένο κοινωνικό πλαίσιο (μετά την οικογένειά τους), να σου οι μέρες και οι εποχές. Απελπιστικά βαρετά είμαστε, τελικά, τα ανθρώπινα όντα.

Εποχές. Το δυσκολότερο είναι να κατανοήσουν τα παιδιά την κυκλικότητά τους. Αν τους πείτε ότι οι εποχές είναι : φθινόπωρο -χειμώνας -άνοιξη -καλοκαίρι τα περισσότερα δεν ξέρουν να σας πουν ποια είναι μετά. Αρχίστε, λοιπόν, ιντριγκάροντας το μυαλό τους με αυτόν τον προβληματισμό και καταγράψτε τις απαντήσεις τους. Παρακινείστε τα να σας πουν αν έχουν αντιληφθεί  αλλαγές στον τρόπο που ντυνόμαστε και γιατί.

Μετά μπορείτε να κάνετε αυτή την εργασία,

    

και να παίξετε με τις έννοιες πολύ - λίγο - μέτριο μέσα από τα χρώματα.

Μπορείτε ακόμα να παίξετε ψυχοκινητικό παιχνίδι με ηχητικά εφέ που το καθένα να αφορά σε μία εποχή. Τα παιδιά χωρίζονται σε τέσσερις ομάδες/εποχές  και κάθε φορά που ακούγεται ένας ήχος η αντίστοιχη ομάδα χοροπηδάει ή κάνει κουτσό ή τεντώνετε στις μύτες των ποδιών κτλ. Παρακάτω το γκρουπ την άνοιξης.

Αλλά και με τα ονόματα των εποχών αν κάνετε εργασία (νήπια),

                                       

ή τα σύμβολά τους (λογική σκέψη-προνήπια) πάλι καλό είναι;)

Και στον υπολογιστή μπορείτε να εξασκήσετε το θέμα της κυκλικότητας (διαδοχή), για να επανέλθουμε σ’ αυτό που λέγαμε παραπάνω. Κλικ στην εικόνα

Κάπως έτσι, κάναμε την δεύτερη προσέγγιση του χρόνου μετά τις ημέρες. Και η επίθεση των ενηλίκων στον κόσμο των παιδιών συνεχίζεται ακάθεκτη:) Keep walking xxx

Μια πολύ πεινασμένη κάμπια μας μαθαίνει τις ημέρες της εβδομάδας

                                 
Ίσως είναι από τα διασημότερα βιβλία προσχολικής ηλικίας στο εξωτερικό. Και όχι άδικα, αφού σου δίνει την δυνατότητα να το χρησιμοποιήσεις στην προσέγγιση πολλών στόχων και θεματικών (χρόνος/ διατροφή/ Άνοιξη/ πεταλούδες κ.α). Έτσι, φέτος το χρησιμοποιήσαμε για να προσεγγίσουμε τις ημέρες της εβδομάδας.
Παρακολουθήσαμε με τα παιδιά την υπέροχη δουλειά που έκαναν οι μαθητές του  26ου & 29ου Δ.Σ Αχαρνών,
                             
 και μετά, επεξεργαζόμενοι την ιστορία, συμπληρώσαμε τον πίνακα που είχα ετοιμάσει. Τις εικόνες θα βρείτε εδώ.

Έτσι, κοιτάζοντας τον πίνακα, αναγνωρίσαμε, τα ονόματα των ημερών στην παρακάτω εργασία (νήπια) και λύσαμε τις πρώτες απορίες που μας δημιουργήθηκαν όταν μπερδευτήκαμε στις Τρίτη-Τετάρτη και Πέμπτη-Παρασκευή επειδή ξεκινούσαν από το ίδιο γράμμα;).
                  
Τα προνήπια, εξασκήθηκαν στον συντονισμό χεριού-ματιού σχεδιάζοντας τις διαδρομές.
                                       
Αν δεν έχετε δουλέψει ήδη την ιστορία αυτή, είναι ιδανική για την αρχή της χρονιάς και θα βρείτε πάρα πολύ υλικό στο διαδίκτυο για όποιον στόχο θέλετε να προσεγγίσετε.
Καλή εβδομάδα να έχετε, Keep walking xxx

Με αφορμή τους κανόνες συμπεριφοράς στην τάξη

Και ξανά μανά, κανόνες και “πρέπει” όπως κάθε Σεπτέμβρη. Κανόνες που ξεκινούν αυστηροί και απαράβατοι και είναι, κάθε αρχή της σχολικής χρονιάς, ίδιοι με εκείνους της προηγούμενης. Όμως, φτάνουν μέχρι το τέλος της χρονιάς να γίνονται μοναδικοί για τα παιδιά της κάθε τάξης αφού ζυμώνονται με τις προσωπικότητές τους και προσαρμόζονται στις ανάγκες αυτής της νέας μικρής κοινότητας.

Έτσι με αφορμή μία αρχική “επιδρομή” (περισσότερο δεν αναλύω, το αφήνω στην φαντασία σας) στις κηρομπογιές στην γωνιά της τέχνης, ξεκινήσαμε να μιλάμε και εμείς για τους κανόνες συμπεριφοράς στην τάξη. Το χρησιμοποίησα σαν αφόρμηση  για να τους πω την πολύ ωραία ιστορία του Drew Daywalt: H μέρα που οι κηρομπογιές παραιτήθηκαν. Αν ξέρετε αγγλικά μπορείτε να τους το διαβάσετε από εδώ. Περιληπτικά: Οι κηρομπογιές του Ντάνκαν του στέλνουν γράμματα περιγράφοντας τα παράπονά τους. Π.χ άλλες τις χρησιμοποιεί υπερβολικά, άλλες καθόλου, σε άλλες βγάζει το περιτύλιγμα κτλ. Αυτή είναι μια ιστορία που μπορεί να εξυπηρετήσει πάρα πολλούς στόχους και την προτείνω οπωσδήποτε! Στην δική μας περίπτωση βοήθησε να θέσουμε κανόνες που αφορούν στην μεταχείριση των αντικειμένων της τάξης μας αλλά δεν γινόταν να μην έχουμε και μια πρώτη διερευνητική επαφή με τα χρώματα μέσα από την κατανόηση της ιστορίας. Έτσι προέκυψε αυτό:

   

(Προσπαθούμε να θυμηθούμε με ποια χρώματα έβαφε ο Ντάνκαν αυτά που ζωγράφιζε)

Φυσικά, δεν παραλείψαμε να μιλήσουμε για την ησυχία και την φασαρία και μέσα σε όλα να τις ζωγραφίσουμε σε ομάδες.

   

αλλά και να παρατηρήσουμε τις διαφορές. Το λες και κανόνες μέσα από την τέχνη;)

 

Όμως την τάξη μας φέτος επισκέφτηκαν και τα Ησυχουλάκια (και μόνο που το λέω με πιάνει χαζογέλιο;). Ξέρετε, κάτι μικρά πλασματάκια χωρίς στόμα που δεν αντέχουν την φασαρία και που για να τα αποκτήσεις δύο δρόμοι υπάρχουν:

1) να είσαι ο πιο ήσυχος της ημέρας

2) αν σε επισκεφτεί ένα Ησυχουλάκι εκεί που δουλεύεις, σημάδι ότι κάνεις φασαρία, θα πρέπει να μείνεις ήσυχος μέχρι το τέλος της ημέρας για να έρθει μαζί σου στο σπίτι;)

Το κόλπο είναι να τα κάνετε δύσκολα να αποκτηθούν στην αρχή, αλλά όχι τόσο ώστε να ατονήσει το ενδιαφέρον τους γι’ αυτά. Εμείς προσπαθούμε να τα αποκτήσουμε απεγνωσμένα;).

Φυσικά, ένα ζευγάρι καινούργια (<---- μα να το γράφω πάντα με “γ”) αυτιά πάντα χρειάζονται όταν έρχεσαι στο σχολείο, έτσι για να πιάνεις καλύτερα τις χαμηλές νότες, βρε παιδί μου.

 

Μην την πατήσεις όπως τον Άρη, τον μικρό ήρωα της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου (πολύ όμορφα γραμμένο, χωρίς επιτήδευση και εντελώς μέσα στη λογική ενός παιδιού. Το αγαπώ και τα παιδιά μου το λάτρεψαν!).

Άιντε, πολλά είπαμε πάλι. Σας φιλώ παίδες μου, Keep walking

Παίζοντας με τα ονόματά μας

Ίσως το πρώτο πράγμα που θα αρχίσουν τα παιδιά να αναγνωρίζουν και να γράφουν ερχόμενα στο νηπιαγωγείο, είναι το όνομά τους. Έτσι φτιάχνουμε καρτέλες με τα ονόματά τους για την γωνιά της γραφής, το παρουσιολόγιο, την γωνιά του υπολογιστή, τα συρταράκια τους.
Παλιότερες αναρτήσεις με τέτοιες καρτέλες μπορείτε να βρείτε εδώ, εδώ και εδώ.
Φέτος, φτιάξαμε καινούριες καρτέλες για τα συρτάρια μας.
   για τα νήπια
και για τα προνήπια,

Οι μεγάλοι προσπάθησαν να γράψουν το όνομά τους στον μαγνητικό πίνακα της τάξης,



και ύστερα προσπάθησαν να ανακαλύψουν ποιών παιδιών τα ονόματα ξεκινούσαν με τα γράμματα που τους είχα ζητήσει.
   (νήπια)                              (προνήπια)
                                           

Φροντίστε να έχετε φωτοτυπήσει τις φωτογραφίες όλων των παιδιών κάμποσες φορές.
Και οι προσαρμογές συνεχίζονται;) Keep walking xxx

Καραμελοφιλαράκια

Και … ξεκινάααααμε! Να είστε όλοι καλά και να έχετε δύναμη να κάνετε και φέτος το λειτούργημά σας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Εμείς κάναμε μια γλυκιά έναρξη μιας και τα φετινά μας προνήπια είναι αρκετά μικρά (Νοέμβρη -Δεκέμβρη). Έτσι, επιστρατεύσαμε ένα από τα αγαπημένα γλυκίσματα των παιδιών, τις καραμέλες, για να γνωριστούμε. Ο καθένας πήρε μέσα από το σακουλάκι μία καραμελίτσα και την κράτησε καλά κρυμμένη στο χέρι του. Με την έναρξη της μουσικής όλα τα παιδιά χορεύουν

και όταν αυτή σταματήσει θα πρέπει να βρουν ένα παιδί που έχει την ίδια καραμέλα (χρώμα περιτυλίγματος) με την δική τους. Έτσι δημιουργούνται ζευγαράκια που ρωτάνε μεταξύ τους τα ονόματά τους.

Μετά ο καθένας παρουσιάζει το καραμελοφιλαράκι του στα υπόλοιπα παιδιά. Φυσικά στο τέλος, απολαμβάνουμε τις καραμέλες μας, γιατί τόσο κόπο κάναμε να θυμηθούμε όλα αυτά τα ονόματα;)

Διαβάσαμε ακόμα και το

και λίγο πριν φύγουμε απογειωθήκαμε , παίρνοντας ο καθένας το μπαλόνι του,  για το ταξίδι της φετινής σχολικής χρονιάς.

Ποιος ξέρει τι θα ζήσουμε και φέτος…Σας φιλώ, Keep walking