Βόλτα στην Κέρκυρα

                  Τελείωσε και η γιορτή. Και μπορεί επίσημα τα σχολεία να μην έκλεισαν, όμως, για όλους (εκπαιδευτικούς και κυρίως μαθητές) η υπόθεση “σχολική χρονιά” για φέτος έλαβε τέλος.
Και όταν έχεις την αίσθηση οτι υπάρχει αργία εν όψη και ακόμα περισσότερο οτι η δουλειά τελειώνει σε δέκα ημέρες αρχίζεις να βλέπεις τα πράγματα γύρω σου με άλλο μάτι. Ξαφνικά γίνονται όλα όμορφα. Απολαμβάνεις τη φύση, τις λεπτομέρειες των αντικειμένων, τα πρόσωπα και τις κινήσεις των ανθρώπων ακόμα και αν τα έχεις δει χιλιάδες φορές. Η έλλειψη άγχους κάνει ξαφνικά τα πάντα να έχουν νόημα.
Κάπως έτσι αισθάνθηκα στη σημερινή βόλτα. Το φως της Κέρκυρας ήταν υπέροχο, ο ουρανός πεντακάθαρος και η θάλασσα να την πιείς στο ποτήρι.

Στιγμιότυπα:

                   
όλα ξεκινήσανε με επίσκεψη (υποχρεωτική;) στην παιδική χαρά, όπου μάθαμε οτι στη ζωή θα πρέπει να παλέψεις για να πας ψηλά.



                                  
                           
  




                

  




          Και φυσικά σαν γνήσιοι Έλληνες απολαύσαμε τα καλούδια της θάλασσάς μας που ήταν πεντανόστιμα (διαισθάνομαι σιελόρροια;).
                        

Παράλληλα κάναμε και μια γρήγορη ενημέρωση σχετική με τα περιστέρια και το βίο τους μια και το επέβαλε ο καταιγισμός των ερωτήσεων από το “μπορμπόνι” μου. Ιδού και μια από (τις πάρα πολλές – άντε να τις σβήνω πάλι) φωτογραφίες που τράβηξε του πτηνού-μοντέλου.



                                     














          
Κeep walking παίδες:)