Η ζωή στον αρκτικό κύκλο: ζώα

          Σήμερα, βγάλαμε επιτέλους απο την κατάψυξη τα παχύρευστα υγρά (δες εδώ) γα να διαπιστώσουμε οτι τελικά είχαν γίνει σκληρά όσο και το νερό. Το οινόπνευμα ωστόσο έμεινε στην ίδια κατάσταση. Η πρόταση της Αμαλίας “ να το αφήσουμε μέχρι το καλοκαίρι την κατάψυξη (για να παγώσει)” ήταν μεν ωραία για πειραματισμό, αλλά ήμουν σίγουρη οτι θα ξεχνιόταν εκεί  μέχρι την επόμενη απόψυξη (απαρχές Αλτσχάϊμερ βλέπετε…).

Τουτέστιν συμπεράσματα:

-Τα παχύρευστα υγρά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να παγώσουν

-Το οινόπνευμα ωστόσο δεν θα ζήσει ποτέ αυτή τη χαρά;) Και για δική σας ενημέρωση, η αιθανόλη (οινόπνευμα) παγώνει! Αλλά στους –114^οC.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν καν αυτες οι θερμοκρασίες  στη Γη.

Όμως υπάρχουν δύο μέρη στη Γή όπου ο πάγος και το κρύο υπάρχουν σε αφθονία τους περισσότερους μήνες του χρόνου. Οι πόλοι. Δείξαμε τουςπόλους της Γης στην υδρόγειο σφαίρα μας και επικεντρωθήκαμε κυρίως στον αρκτικό κύκλο και το Β. Πόλο.

 

                                                              

 

Τα παιδιά γνώριζαν αρκετά πράγματα, από την τηλεόραση (και τον Happy Feet :)και φυσικά ξεκίνησαν αμέσως λέγοντάς μου για τα ζώα που ζούσαν εκεί. Να και δύο βιντεάκια που είδαμε:

 

    

                                                                     

  Στη συνέχεια παίξαμε ένα παιχνιδάκι που είχα ετοιμάσει, το “Μάντεψε ποιό ζώο είμαι”. Τα παιδιά έπρεπε ακούγοντας την περιγραφή να μαντέψουν το ζωάκι και στη συνέχεια να το βάλουν στον πίνακα στη σωστή θέση.

     

 

                                 

 

Τέλος, διαβάσαμε και μιά όμορφη ιστορία. (εκδ., ΑΜΜΟΣ)

 

                                       

 

Υ.Γ Εάν κολλήσετε (όπως εγώ) και παρακολουθήσετε βιντεάκια σχετικά με τους πόλους στο Υou Τube, τότε θα νιώσετε σίγουρα οτι πρόκειται για μία μαγική/μοναδική γωνιά του πλανήτη μας που κάνει την καρδιά σου να σφίγγεται από δέος. Ένα δέος που κρύβει μέσα του μια σταγόνα μελαγχολίας. Αυτή τη μελαγχολία τη βρήκα ξανά στην τελευταία εικόνα  αυτού του βιβλίου. Το μικρό αρκουδάκι στέκεται με την πλάτη γυρισμένη στους αναγνώστες ανάμεσα σε δύο παγόλοφους και αγναντεύει το πλοίο που περνάει. Ο Β. Πόλος είναι απελπιστικά σιωπηλός και ήσυχος σε σχέση με την περιπέτεια που έζησε. Αυτό το μικρό αρκουδάκι για μια στιγμή στο μυαλό μου έγινε η χώρα μου, η ζωή μου, το τώρα…Μα πώς παγώσαμε έτσι ρε γμτ;

Keep walking