Τόσο ίδιοι μα και τόσο διαφορετικοί

       Με αφορμή την ενότητα “ο εαυτός μου”, παρατηρήσαμε τις ομοιότητες που έχουμε μεταξύ μας,


δουλεύοντας σε ζευγάρια και σχεδιάζοντας (νήπια) ή φτιάχνοντας με κολάζ (προνήπια) το πρόσωπο του ζευγαριού μας.
                                         
Παίξαμε ακόμα με τα μέρη του σώματος

 

και στην ίδια λογική φτιάξαμε ένα αστείο βιβλίο με τους εαυτούς μας ζωγραφίζοντας το σώμα μας με τις σωστές αναλογίες (κεφάλι φωτογραφία του παιδιού-κορμός-πόδια), συρράπτοντας τις ζωγραφιές όλες μαζί και κόβωντας επάνω στις οριζόντιες γραμμές, ώστε να μπορούν τα παιδιά γυρίζοντας τις σελίδες να φτιάξουν μια αστεία σύνθεση του εαυτού τους.

   
Όμως, παρά τις ομοιότητές μας έχουμε και διαφορές. Τις εντοπίσαμε στα πρόσωπά μας, και στήσαμε “τον χορό των διαφορετικών”. Χωριστήκαμε σε 4 ομάδες με βάση το χρώμα των ματιών μας  αποδόσαμε μια κίνηση στην κάθε ομάδα. Έτσι εκτελέσαμε τέσσερις ξεχωριστές χορογραφίες ακούγωντας την ίδια μουσική.
Παρατηρήσαμε οτι η ίδια κίνηση συνέχεια έκανε την χορογραφία κάπως βαρετή. Έτσι, φτιάξαμε μια σύνθεση με τις κινήσεις όλων των ομάδων μαζί και τη χορέψαμε με τη μουσική. Το αποτέλεσμα ήταν πιο ενδιαφέρον και περάσαμε πολύ καλύτερα!

Στην προσπάθεια να καταλάβουμε την ομορφιά της διαφορετικότητάς μας, μάθαμε μία σημαντική λέξη: το ΜΠΟΡΩ. Έτσι γίναμε σούπερ ήρωες και ηρωίδες με διαφορετικές ικανότητες (μετάφραση: σούπερ-δυνάμεις;) ο καθένας. Χαχαχαχα! Μα δέστε κάτι φάτσες!






                                              
Keep walking xxx